โคโรเลฟ เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1966 มะเร็งลำไส้ใหญ่ และจากภาวะแทรกซ้อนจากโรคหัวใจและเลือดออกอย่างรุนแรง Kerim Kerimov[13] ที่เคยเป็นสถาปนิกในการออกแบบของ วอสตอค 1[14] ได้รับการแต่งตั้งประธานคณะกรรมการอวกาศโซเวียตและแผนมุ่งหน้าไปมันเป็น 25 ปี ข้างหน้า (1966-1991) เขาดูแลทุกขั้นตอนของการพัฒนาและการดำเนินงานของฃการเชื่อมของคอมเพล็กซ์ยานอวกาศเช่นเดียวกับโครงการสถานีอวกาศ หนึ่งในความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุด Kerimov คือการเปิดตัวของสถานีอวกาศเมียร์ ในปี ค.ศ. 1986

ส่วนสำนักงาน OKB-1 ของโคโรเลฟ Vasily Mishinได้เข้ามาสานต่อ Mishin ไม่มีอำนาจทางการเมืองเหมือนโคโรเลฟ และยังคงต้องเผชิญกับการแข่งขันจากนักออกแบบหัวหน้าอื่น ๆ ภายใต้ความกดดัน Mishin ได้รับการอนุมัติการเปิดตัวของ โซยุส 1 เที่ยวบินในปี ค.ศ. 1967 ภารกิจการเปิดตัวกับปัญหาในออกแบบที่เป็นที่รู้จักและจบลงด้วยการไม่ทำงานของร่มทำให้แคปซูลกระแทกกับพื้นฆ่า วลาดีมีร์ โคมารอฟ นี้เป็นครั้งแรกที่เสียชีวิตมีการตายจากโครงการอวกาศโซเวียต

หลังจากเหตุการ Mishin อยู่ภายใต้แรงกดดันและมีปัญหาเรื่องติดสุรา โซเวียตพบกับพ่ายแพ้ในการส่งคนโครงรอบดวงจันทร์โดยอพอลโล 8 ในปี ค.ศ. 1968 แต่ Mishin ก็มีปัญหาหนักสุดในพัฒนาจรวด N1 เขาหวังว่ามีเวลาพอที่จะทำให้ เอ็น-1 สามารถทำงานได้และส่งไปมนุษย์บนดวงจันทร์เป็นชาติแรก มีความสำเร็จกับเที่ยวบินร่วมกันของโซยุส 4 และ 5 ในเดือนมกราคม 1969 ที่ผ่านการทดสอบนัดพบ, เชื่อมต่อและการถ่ายโอนลูกเรือที่จะใช้สำหรับเชื่อมโยงไปถึงที่เป็นและ แอลเค-แลนเดอร์ (ยานที่ใช้ลงจอดบนดวงจันทร์ของโซเวียต) ได้รับการทดสอบในวงโคจรของโลกประสบความสำเร็จ แต่หลังจากนั้นจบลงด้วยความล้มเหลวของจรวด N1 ผู้สนับสนุนยกเลิกการสนับสนุนพร้อมความล้มเหลวในการไปดวงจันทร์

หลังจากความล้มเหลว ดมีตรี อุสตีนอฟได้อนุมัติสถานีอวกาศทหารซัสยุสซึ่งเป็นการตอบโต้โครงการสถานีอวกาศสกายแล็บของสหรัฐฯ Mishin ยังคงอยู่ในการควบคุมของโครงการสถานนีอวกาศซัสยุส ในปี ค.ศ. 1971 ได้รับการพิสูจน์ร้ายแรงเมื่อสถานนีอวกาศซัสยุส 1ไม่สามารถเปิดทางเข้าได้และโซยุส 11เกิดรอยแยกบนแคปซูลฆ่าลูกเรือทั้งหมดเมื่อกลับมายังโลก Mishin ถูกลบชื่อออกจากหลายโครงการที่เขาควบคุม Chelomei ได้ฟื้นโครงการสถานนีอวกาศซัสยุส หลังจากโครงการทดสอบอะพอลโล–โซยุซผู้นำโซเวียตตัดสินใจแนวทางการจัดการใหม่และในปี ค.ศ. 1974จรวด N1ถูกยกเลิกและ Mishin ถูกไล่ออก สร้างสำนักงาน NPO Energia แทน OKB-1 โดยมี Glushko เป็นหัวหน้านักออกแบบ

แม้จะล้มเหลวในการไปดวงจันทร์ สหภาพโซเวียตก็ประสบความสำเร็จในความสำเร็จในการนำหุ่นสำรวจอัตโนมัติ ลูโนฮอด1-2และยานสำรวจลูนา15-24 ในนำตัวอย่างหินดวงจันทร์กลับมา นอกจากนี้ความสำเร็จเล็ก ๆ น้อย ๆในโครงการสำรวจดาวอังคารได้อย่างต่อเนื่อง ในขณะที่การสำรวจของดาวศุกร์และดาวหางฮัลเลย์ใน เวเนรา และ เวกา ได้อย่างยอดเยี่ยม