โซฟีแห่งพาลาทิเนต (เยอรมัน: Sophie von der Pfalz) หรือ โซฟีแห่งฮันโนเฟอร์ (เยอรมัน: Sophie von Hannover) หรือ โซเฟียแห่งแฮโนเวอร์ (อังกฤษ: Sophia of Hanover) เป็นเจ้าหญิงเยอรมัน-สกอตแลนด์ ผู้กลายเป็นทายาทโดยสันนิษฐานแห่งราชบัลลังก์อังกฤษ จากการที่นางเป็นพระราชนัดดา (หลานตา) ในพระเจ้าเจมส์ที่ 1 แห่งอังกฤษทำให้เธอมีสิทธิในราชบัลลังก์อังกฤษท่านหญิงโซฟีเกิดเมื่อ 14 ตุลาคม ค.ศ. 1630 ที่กรุงเฮกในเนเธอร์แลนด์ เป็นพระธิดาคนเล็กของฟรีดริชที่ 5 ผู้คัดเลือกแห่งพาลาทิเนต แห่งราชวงศ์วิทเทลส์บัค กับเจ้าหญิงเอลิซาเบธแห่งสกอตแลนด์ โซฟีแห่งฮันโนเฟอร์มักจะรู้จักกันในชื่อ ดัชเชสโซฟี เพื่อบางครั้งป้องกันการสับสนกับเจ้าหญิงโซฟี โดโรเธีย แห่งเซลล์ ผู้เป็นลูกสะใภ้ ใน ค.ศ. 1701 หลังจากที่รัฐสภาอังกฤษไม่เห็นทางที่เป็นไปได้ว่าพระเจ้าวิลเลียมที่ 3 หรือสมเด็จพระราชินีนาถแอนน์ จะมีทายาทสืบบัลลังก์อังกฤษได้ รัฐสภาอังกฤษจึงตราพระราชบัญญัติว่าด้วยการสืบราชสันตติวงศ์ ค.ศ. 1701 ขึ้นเพื่อเป็นการป้องกันมิให้ทายาทสายอื่นที่นับถือโรมันคาทอลิกขึ้นครองราชบัลลังก์อังกฤษ พระราชบัญญัติบัญญัติไว้ว่า สิทธิสืบราชบัลลังก์ถัดจากทายาทในสมเด็จพระราชินีนาถแอนน์ และทายาทในพระเจ้าวิลเลียมที่ 3 แล้ว จะตกเป็นของเจ้าหญิงโซฟีแห่งฮันโนเฟอร์และผู้สืบเชื้อสายจากพระองค์ ในฐานะที่ทรงเป็นหลานตาในพระเจ้าเจมส์ที่ 1 แห่งราชวงศ์สจวต และทรงนับถือนิกายโปรเตสแตนต์ทางรัฐสภามิได้พิจารณาพระประยูรญาติอีกหลายพระองค์เนื่องจากพระญาติเหล่านั้นเป็นโรมันคาทอลิก ฉะนั้นเจ้าหญิงโซฟีจึงกลายมาเป็นรัชทายาทแห่งราชบัลลังก์อังกฤษโดยนิตินัย อย่างไรก็ตาม เจ้าหญิงโซฟีสิ้นพระชนม์ในวันที่ 8 มิถุนายน ค.ศ. 1714 เพียงสามสัปดาห์ก่อนการสวรรคตของสมเด็จพระราชินีนาถแอนน์เพียง 23 วัน ดังนั้นแล้ว สิทธิในราชบัลลังก์อังกฤษจึงตกไปเป็นของโอรสองค์โตของเจ้าหญิงโซฟี คือ ดยุกจอร์จ หลุยส์ แห่งเบราชไวน์-ลือเนอบวร์ค ซึ่งขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้าจอร์จที่ 1 แห่งบริเตนใหญ่ เป็นกษัตริย์อังกฤษองค์แรกแห่งราชวงศ์สจวต-ฮันโนเฟอร์