• โดโมะคุง

โดโมะคุง (ญี่ปุ่น: どーもくん โรมาจิ: Dōmo-kun) เป็นตัวละครเอกของเรื่อง โดโมะคุงเกิดมาจากไข่ยักษ์ที่บังเอิญตกทะลุหิมะใส่บ้านของคุณปู่อุสะจีกลางฤดูหนาว จึงมีประโยคบ่งบอกลักษณะสั้นๆว่า "สิ่งมีชีวิตแสนประหลาดที่ฟักออกมาจากไข่" สูง 120 เซนติเมตร หนัก 85 กิโลกรัม สื่อสารได้แค่เพียงส่งเสียงต่ำๆ ซึ่งฟังดูเหมือนชื่อของเขาเอง แต่ทุกคนรอบข้างก็สามารถเข้าใจเขาได้ เมื่อรู้สึกกดดัน โดโมะคุงเหงื่อแตกผล่าน บางครั้งมากจนถึงกับผายลมออกมาอย่างไม่รู้ตัว อาหารโปรดของโดโมะคุง คือเนื้อแบบญี่ปุ่นกับมันฝรั่งต้ม แต่เกลียดแอปเปิลอย่างไม่มีเหตุผล บางคนว่าสาเหตุมาจากดีเอ็นเอประหลาดในตัวของเขาซึ่งไม่มีใครอธิบายได้ เขาอาศัยอยู่ในรูใต้ดินกับคุณปู่อุสะจี ชื่นชอบการดูโทรทัศน์เป็นชีวิตจิตใจ โดยเฉพาะรายการของวงร็อดกีต้าร์วูฟ (Guitar wolf) ทุกๆวันตั้งแต่เกิดมา เขาได้เรียนรู้โลกและการดำเนินชีวิตต่างๆผ่านทางเจ้าตู้สี่เหลี่ยมมหัศจรรย์นี้นี่เอง

• คุณปู่อุสะจี

คุณปู่อุสะจี (ญี่ปุ่น: うさじい โรมาจิ: Usajii) ในฉบับภาษาอังกฤษจะเรียกว่า Mr.Usaji สูง 100 เซนติเมตร หนัก 20 กิโลกรัม เป็นกระต่ายสูงวัยที่เลี้ยงดูโดโมะคุงเหมือนลูกของตัวเองตั้งแต่วันที่ไข่ของโดโมะคุงตกลงมาที่บ้าน ชื่อของคุณปู่อุสะจี ได้มาจากการสมาสกันคำของ 2 คำ ได้แก่ "อุสะงิ" (ญี่ปุ่น: うさぎ โรมาจิ: usagi) แปลว่า กระต่าย และ "จี้" (ญี่ปุ่น: じい โรมาจิ: jii) แปลว่า ปู่หรือตา รวมกันเป็น "อุสะจี" แปลว่า คุณปู่กระต่าย คุณปู่อุสะจีเป็นกระต่ายสูงวัยผู้มากด้วยความรู้ และมีบุคลิกเชยๆแต่ใจดีอย่างคนแก่ อาศัยอยู่ในรูใต้ดินมาเป็นสิบๆปี ชอบดูโทรทัศน์และดื่มชาเขียวฝาดๆ คุณปู่อุสะจีไม่มีข้าวของสมัยใหม่ แม้แต่โทรศัพท์ เรื่องรสนิยม คุณปู่อุสะจีจะสนใจวัสดุมากกว่ารูปร่าง อาหารโปรดของคุณปู่ คือ แครอท อาหารที่คุณปู่ไม่ชอบ คือ สิ่งที่ไม่รู้ว่าจะกินไปทำไม

• ค้างคาวแม่ลูก

ค้างคาวแม่ลูก อาศัยอยู่ในรูด้วยกันกับโดโมะคุงและคุณปู่อุสะจี โดยเกาะอยู่ที่เพดานตลอดเวลา และมีบทบาทเล็กๆน้อยๆในเรื่องเสมอ ค้างค้าวแม่ มีชื่อว่า ชิโนะบุ (ญี่ปุ่น: しのぶ โรมาจิ: Shinobu) ในฉบับภาษาอังกฤษจะเรียกว่า Maya ส่วนค้างคาวลูกมีชื่อว่า โมะริโอะ (ญี่ปุ่น: もりお โรมาจิ: Morio) ในฉบับภาษาอังกฤษจะเรียกว่า Mario ชิโนะบุเป็นโรคแพ้แอลกอฮอล อาหารโปรดของเธอขึ้นอยู่ตามฤดูกาล ส่วนอาหารที่เธอไม่ชอบเอาเสียเลยก็คือ แอลกอฮอล อาหารโปรดของโมะริโอะคือ สปาเก็ตตี้ซอสมะเขือเทศแบบญี่ปุ่น ส่วนอาหารที่เขาไม่ชอบเลยคือ เห็ดหอม

• ตาจัง

ตาจัง (ญี่ปุ่น: たーちゃん โรมาจิ: Tā-chan) ในฉบับภาษาอังกฤษจะเรียกว่า Tashanna สูง 110 เซนติเมตร หนัก 30 กิโลกรัม เป็นพังพอนสาว อายุ 17 ปี เธอสะท้อนภาพวัยรุ่นญี่ปุ่นปัจจุบัน มีความฝันอยากไปจะเป็นดีไซเนอร์หรือไม่ก็นางแบบในโตเกียว เธอแต่งตัวอย่างสาววัยรุ่น สวนนาฬิกาข้อมือ สะพายกระเป๋าใบน่ารัก และมีแต่ของไฮเทค เช่น โทรทัศน์ที่ดูได้เป็นร้อยช่องในเวลาเดียวกัน (ซึ่งต่างจากของคุณปู่อุซะจีอย่างสิ้นเชีง) โทรศัพท์มือถือ และกล้องดิจิตอล ประโยคที่เธอพูด (ในภาษาญี่ปุ่น) มักจะคิกขุแบบวัยรุ่นและลงท้ายด้วย "จิ" (ญี่ปุ่น: ち โรมาจิ: chi) ส่วนในฉบับภาษาอังกฤษจะลงท้ายด้วย "y" เสมอ เธอไม่มีแฟนมา 10 ปีแล้ว และกำลังหาคู่ใจที่ดูแลกันได้เสมอเพื่อน (platonic) เธอจะสู้อย่างเอาเป็นเอาตายในการประมูล แต่สุดท้ายก็ยอมแพ้อยู่ดี โดโมะคุงชอบชวนเธอมาเล่นที่บ้านเธอด้วยบ่อยๆ อาหารโปรดของเธอคือ ผลแอพพลิคอท และขนมทาร์ตใส่มินต์ อาหารที่เธอไม่ชอบเลย คือ เม่นทะเล ชื่อ ตาจัง มาจากคำว่า "ตาจานเนะรุ" (ญี่ปุ่น: 多チャンネル โรมาจิ: tachanneru) ซึ่งหมายถึงการออกอากาศโทรทัศน์ระบบดิจิตอลแบบมัลติเชนเนล (multichannel) อันเป็นเทคนิคการออกอากาศของสถานีโทรทัศน์ญี่ปุ่นในปัจจุบัน