โรคความจำเสื่อม
| อาการ | จำเหตุการณ์ปัจจุบันได้ยาก มีปัญหาด้านภาษา งุนงงสับสน อารมณ์แกว่ง[1][2] |
|---|---|
| สาขาวิชา | ประสาทวิทยา |
| ระยะดำเนินโรค | ระยะยาว[2] |
| ความชุก | 29.8 ล้านคน (ปี 2558)[2][8] |
| สาเหตุ | ยังเข้าใจไม่มากนัก[1] |
| วิธีวินิจฉัย | ยึดอาการและการทดสอบการรู้หลังแยกสาเหตุอื่นที่เป็นไปได้[5] |
| ยา | สารยับยั้งอะเซทิลโคลีนเอสเตอเรส, สารต้านตัวรับเอ็นเอ็มดีเอ (มีประโยชน์เล็กน้อย)[6] |
| ปัจจัยเสี่ยง | พันธุกรรม ได้รับบาดเจ็บที่ศีรษะ โรคซึมเศร้า ความดันโลหิตสูง[1][4] |
| การเสียชีวิต | 1.9 ล้านคน (ปี 2558)[9] |
| การตั้งต้น | 65 ปีขึ้นไป[3] |
| โรคอื่นที่คล้ายกัน | การเปลี่ยนตามวัยปกติ[1] |
| พยากรณ์โรค | อายุคาดหมายคงชีพ 3–9 ปี[7] |
