ใน ค.ศ. 1914 นั้นเอง เขาถูกเกณฑ์เป็นนายร้อย ณ กรมทหารราบโอเบอร์-เอ็ลเซ็สซิชเชิส (อาลซัสบน) ที่ 167 ในคัสเซิล[4]

ภายใน ค.ศ. 1915 เขาได้เลื่อนเป็นร้อยโท[1] และขณะประจำอยู่แนวหน้าในสังกัดกองที่ 22 ของกองทัพจักรวรรดิเยอรมันนั้น เขาได้รับอิสริยาภรณ์กางเขนเหล็ก (Iron Cross) ชั้น 2 และชั้น 1 ตามลำดับ เพราะความกล้าหาญในการรบ[4]

ครั้นเดือนตุลาคม ค.ศ. 1915 เขาบาดเจ็บจากการรบที่แนวรบด้านตะวันออก และถูกจักรวรรดิรัสเซียจับเป็นเชลย[5] ขณะเป็นเชลยนั้น เขาได้เรียนภาษารัสเซีย และเริ่มสนใจในลัทธิมากซ์หลังเกิดการปฏิวัติรัสเซียขึ้นแล้ว รัฐบาลชั่วคราวของฝ่ายบอลเชวิคซึ่งเข้าควบคุมค่ายเชลยของไฟรส์เลอร์นั้นนำไฟรส์เลอร์มาใช้ประโยชน์ โดยตั้งเขาเป็นคอมมิสซาร์ (Commissar) ตามที่เอกสารรัสเซียพรรณนาไว้เมื่อ ค.ศ. 1918 เขามีหน้าที่จัดเสบียงอาหารในค่ายช่วง ค.ศ. 1917–1918[6] ต่อมา รัสเซียกับเยอรมนีสงบศึกกัน และโอนเชลยที่ค่ายนี้ไปยังเยอรมนีเมื่อ ค.ศ. 1918 ทำให้ค่ายว่างลง เป็นไปได้ว่า ในช่วงนั้น ไฟรส์เลอร์ไปสังกัดหน่วยองครักษ์แดง (Red Guards) อยู่พักหนึ่ง แต่ไม่มีเอกสารหลักฐานใด ๆ ยืนยันข้อนี้[7]