พลเอก โอลางฮู (มองโกเลีย: Улаанхүү, ᠤᠯᠠᠭᠠᠨᠬᠦᠦ) หรือ อูหลานฟู (จีนตัวย่อ: 乌兰夫; จีนตัวเต็ม: 烏蘭夫; พินอิน: Wūlánfū; 23 ธันวาคม พ.ศ. 2450 – 8 ธันวาคม พ.ศ. 2531) มีชื่อในตอนเกิดว่า ยฺหวิน เจ๋อ (จีนตัวย่อ: 云泽; จีนตัวเต็ม: 雲澤; พินอิน: Yùn Zé)[1] เป็นประธานผู้ก่อตั้งเขตปกครองตนเองมองโกเลียในของจีน ซึ่งดำรงตำแหน่งตั้งแต่ปี พ.ศ. 2490 ถึง 2509ในชนเผ่าทูเม็ด มองโกล เขาใช้แฝงว่า โอลางฮู (แปลว่า โอรสแดง)[2] และได้รับสมญานามว่า "เจ้าชายมองโกล" (蒙古王) ตลอดอาชีพทางการเมือง เขาดำรงตำแหน่งรองนายกรัฐมนตรีระหว่างปี พ.ศ. 2499 ถึง 2509 และถูกกวาดล้างในช่วงการปฏิวัติทางวัฒนธรรม แต่กลับคืนสถานะในภายหลัง ระหว่างปี พ.ศ. 2526 ถึง 2531 เขาได้ดำรงตำแหน่งเป็นรองประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีนโอลางฮูเป็นเจ้าหน้าที่จากชนกลุ่มน้อยที่มีตำแหน่งสูงที่สุดในประวัติศาสตร์สาธารณรัฐประชาชนจีน และกลายเป็นสัญลักษณ์แห่งความภักดีทั้งต่อชาวมองโกเลียและต่อประเทศจีน [3] ยกเว้นในช่วงปฏิวัติวัฒนธรรม ครอบครัวของเขามีอำนาจเหนือการเมืองของมองโกเลียใน[4] ปู้เฮ่อ ลูกชายของเขาดำรงตำแหน่งประธานของมองโกเลียในเป็นเวลา 10 ปี และ ปู้ เสี่ยวหลิน หลานสาวของเขาได้รับการแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งเดียวกันในปี 2559