คำสรรพนามมีการกเช่นเดียวกับคำนาม

ตัวอย่าง

• Sumulat akó = ฉันเขียน
• Sinulatan akó = (เขา) เขียนฉัน
• Ibibigay ko sa kaniyá = ฉันจะให้มันแด่เธอ

คำสรรพนามแสดงความเป็นเจ้าของตามหลังคำที่ขยาย คำสรรพนามแสดงกรรมรองอาจใช้แทนที่คำสรรพนามแสดงความเป็นเจ้าของได้ แต่จะมาก่อนคำที่ขยาย เช่น

• Ang bahay ko = Ang aking bahay = บ้านของฉัน

คำสรรพนามทวิพจน์มีใช้น้อย มีการใช้คำ kitá แทนที่ ko ikáw เช่น

• Mahál kitá = ฉันรักคุณ
• Kabigan kitá = คุณเป็นเพื่อนของฉัน
• Bibigyán kitá ng pera = ฉันจะให้เงินแก่คุณ
• Nakita kitá sa tindahan kahapon = ฉันเห็นคุณที่ร้านค้าเมื่อวานนี้

คำสรรพนามรวมผู้ฟัง táyo ใช้อ้างถึงบุรุษที่ 1 และ 2 และอาจรวมถึงบุรุษที่ 3 ด้วย ส่วนคำสรรพนามไม่รวมผู้ฟัง ใช้อ้างถึง บุรุษที่ 1 และ 3 ไม่รวมบุรุษที่ 2 เช่น

• Walâ táyong bigas = เรา (คุณและฉัน) ไม่มีข้าว
• Walâ kaming bigas = เรา (คนอื่นและฉัน ไม่ใช่คุณ) ไม่มีข้าว

บุรุษที่ 2 เอกพจน์มีสองรูปคือ ikáw กับ ka โดย ka ไม่ใช้ขึ้นต้นประโยค รูปพหูพจน์ kayo ใช้เป็นรูปเอกพจน์ได้เมื่อต้องการแสดงความยกย่อง คำนามโดยทั่วไปไม่ระบุเพศ เช่น siyá หมายถึงผ้ชายหรือผู้หญิงก็ได้

คำสรรพนามชี้เฉพาะ

ตัวอย่าง

• Anó itó? = นี่คืออะไร
• Sino ang lalaking iyon? = ใครคือผู้ชายคนนั้น
• Galing kay Pedro ang liham na itó = จดหมายนี้มาจากเปโดร
• Nandito akó = ฉันอยู่ที่นี่
• Heto isang regalo para sa iyó = นี่คือของขวัญสำหรับคุณ