เมนูนำทาง
กฎของอุณหพลศาสตร์ กฎข้อที่สองกล่าวถึงการเพิ่มขึ้นของเอนโทรปีหรือพลังงานเสียในระบบอิสระ โดยอธิบายได้หลายแบบดังนี้
ไม่มีเครื่องจักรความร้อนใด ๆ ที่จะให้ประสิทธิภาพ 100 % (เคลวิน-พลังค์)
ความร้อนจากแหล่งที่มีอุณหภูมิต่ำ ไม่สามารถถ่ายเทไปยังแหล่งที่มีอุณภูมิสูงกว่าได้ โดยธรรมชาติ (เคลาซิอุส)
เอนโทรปีของระบบอิสระไม่มีทางที่จะลดลงในกระบวนการใด ๆ (ทั่วไป)
นั่นคือการเปลี่ยนแปลงเอนโทรปีของระบบมีคุณสมบัติเป็นฟังก์ชันเพิ่มทางเดียว (monotonically increasing) โดยเราพิจารณาเอนโทรปีเป็นฟังก์ชันของเวลา. จากคุณสมบัตินี้ทำให้นักวิทยาศาสตร์เชื่อว่าเราสามารถพิจารณาเอนโทรปีในการระบุทิศทางของเวลาได้ กฎข้อนี้สามารถแสดงด้วยสัญลักษณ์ทางคณิตศาสตร์ได้ว่า
d S = δ Q T {\displaystyle dS={\frac {\delta Q}{T}}\!}เมนูนำทาง
กฎของอุณหพลศาสตร์ กฎข้อที่สองใกล้เคียง
กฎของแก๊สอุดมคติ กฎของแก๊ส กฎของชเต็ฟฟัน–บ็อลทซ์มัน กฎของโลปีตาล กฎของเมอร์ฟี กฎของโอห์ม กฎของฮุก กฎของโคไซน์ กฎของหุ่นยนต์ กฎของอุณหพลศาสตร์แหล่งที่มา
WikiPedia: กฎของอุณหพลศาสตร์ https://books.google.com/books?id=CX0u0mIOZ44C&pg=...