เรื่องราวของกษัตรีองค์มีได้รับการกล่าวขานอย่างเป็นกลางในพงศาวดารกัมพูชาที่ซึ่งแสดงให้เห็นว่าพระนางทรงเป็นหุ่นเชิดแก่องค์จักรพรรดิเวียดนามและเป็นทางการ สมเด็จพระหริรักษ์รามมหาอิศราธิบดีทรงควบคุมดูแลเน้นย้ำความสัมพันธ์ของพระองค์หญิงมีกับเวียดนามและทรงตำหนิพระนางซึ่งเคยเป็นประมุขในช่วงอิทธิพลของญวนเพื่อให้สิ้นสภาพสัญญาการเป็นทาสของเวียดนาม นักประวัติศาสตร์ในยุคนั้นได้บอกเป็นนัยว่าเหล่าขุนนางและชาวกัมพูชาส่วนใหญ่เห็นพ้องให้พระองค์หญิงมีเป็นพระประมุขอย่างไม่เต็มใจและสิ้นหวังสำหรับดูนองหรือ นักองค์อิ่มหรือ นักองค์ด้วงในการให้เสด็จกลับมาเป็นพระประมุข

มีการเล่าลือกันว่ากษัตรีองค์มีทรงมีเรื่องอื้อฉาวกับตรุง มิง เกียง ผู้ว่าราชการชาวเวียดนามในพนมเปญ ฌ็อง โมราให้คำปรึกษาแก่ข้าราชบริพารและสตรีในราชสำนักในรัชสมัยของกษัตรีองค์มีและผู้สังเกตการณ์อิสระได้ประกาศว่าข่าวลือนั้นไม่เป็นความจริง[25] พฤติกรรมอื่น ๆ เกี่ยวกับการกล่าวหากษัตรีองค์มีเกี่ยวกับการกระทำผิดก็คือ "พระองค์หญิงผู้มีพระสิริโฉมงดงามผู้ซึ่งขายชาติบ้านเมืองแต่มิได้ขายตัวพระองค์เองแก่เวียดนาม"[26] ตราบจนบัดนี้ประวัติศาสตร์ได้สร้างให้พระมหาราชินีองค์มีทรงเป็นผู้เคราะห์ร้ายซึ่งไม่มีปฏิกิริยาที่ไม่ค่อยจะถูกตามหลักทำนองคลองธรรมในสายตาของพสกนิกรของพระนางเอง[27] กษัตรีองค์มีทรงถูกตำหนิติเตียนในทางลบตลอดรัชกาลของพระนาง ในรัชสมัยที่ซึ่งแผ่นดินเขมร, วัฒนธรรมและความเป็นเอกราชแทบจะสูญสิ้น ในขณะที่ไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าชาวเวียดนามได้เข้ามามีอิทธิพลควบคุมกัมพูชาในรัชสมัยของพระราชินีองค์มี พระนางทรงรับช่วงต่อประเทศที่ซึ่งผูกพันธะกับทางเว้โดยพระราชบิดาของพระนางคือ นักองค์จัน กษัตรีองค์มีทรงครองราชสมบัติเป็นพระประมุขแห่งราชอาณาจักรที่ซึ่งเวียดนามกำลังเตรียมพร้อมจัดการกับกัมพูชา มันเป็นการยากที่จะทำให้แน่ใจในทางปฏิบัติมากกว่าการยอมรับพระนาง[28] อย่างไรก็ตามกษัตรีองค์มีดูราวกับทรงทอดสายพระเนตรเห็นสถานะสงบสุขในความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันในประเทศของพระนาง จากการบอกเล่าของคณะทูตซึ่งถูกส่งโดยสมเด็จพระหริรักษ์รามมหาอิศราธิบดี ที่ซึ่งพระนางทรงปรารถนาให้กลับมาสู่ความสงบสุขและความเป็นไมตรีและทรงหวังว่าพระนางและพระขนิษฐาจะได้ดำรงพระชนม์ชีพร่วมกับพระปิตุลาอย่างสงบสุข ในทางการทูตเวียดนามเห็นว่าพระนางทรงเป็นสตรีที่มีสติปัญญาสูงยิ่งในการครองราชย์ของพระนาง[29] ไม่มีการสู้รบกันทันทีต่อเวียดนาม ผู้ซึ่งทำการสังหารพระเชษฐภคินีของพระนางและการดำเนินการเปลี่ยนสถานะของพระนางจากการที่มีพระอาการทางประสาทและพฤติกรรมที่ดื้อรั้นของพระนาง กษัตรีองค์มีทรงได้รับการรายงานว่ามีพระสติวิปลาส[30]