ในประเทศไทย เชื่อกันว่ามีเด็กอายุต่ำกว่า 16 ปีกว่า 40,000 คน มีส่วนร่วมในการค้าประเวณี ทำงานใน คลับ บาร์และสถานบันเทิง การสำรวจในปี 2541 พบว่า 54.01% อยู่ในภาคเหนือ 28.9% ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือและ 9.67% ในภาคกลาง การค้าประเวณีเป็นธุรกิจที่ทำรายได้จำนวนมาก "ระหว่างปี 2536-2538 มีการคาดการณ์ว่าการค้าประเวณีทำรายได้ต่อปีอยู่ระหว่าง 22.5 และ 27 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ"[6]

ความดึงดูดของเยาวชนหญิงและเด็กหญิง

เหตุผลหนึ่งที่เยาวชนหญิงและเด็กหญิงอาจได้รับคัดเลือกเป็นโสเภณีมากขึ้นคือความต้องการของลูกค้าในอุตสาหกรรมทางเพศ ความบริสุทธิ์และความไร้เดียงสานำไปสู่ความต้องการที่เพิ่มขึ้นสำหรับเด็กในการค้าบริการทางเพศทั่วโลก การวิจัยพบว่าผู้ชายสนใจในผู้หญิงไทยเพราะ "ความเรียบง่าย ความจงรักภักดี ความรักและความไร้เดียงสา"[7]

จำนวนผู้ป่วยโรคเอดส์ที่เพิ่มขึ้นเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้มีการรับเด็กหญิงเข้าทำงานเพิ่มขึ้น อุตสาหกรรมทางเพศใช้เอดส์เป็นข้ออ้าง "ภายใต้ข้ออ้างที่ผิดว่าเด็กหญิงอายุน้อยจะไม่มีเชื้อโรค"[6]

ความเสี่ยงสำหรับผู้ขายบริการทางเพศ

เอชไอวี เอดส์ โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์และการตั้งครรภ์เป็นความเสี่ยงที่สำคัญสำหรับสตรีที่ขายบริการทางเพศ ผู้หญิงส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่จะอยู่ภายใต้การควบคุมของเจ้าของของพวกเขาหลังจากที่ถูกค้ามนุษย์เข้าสู่ประเทศใหม่ ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงไม่สามารถเจรจากับลูกค้าเพื่อป้องกันตัวเองจากโรคหรือการตั้งครรภ์ได้ [3] ในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1990 หญิงไทยที่ขายบริการเชื่อว่าพวกเขาจะตั้งครรภ์หรือติดเชื้อเป็นโรคติดต่อหรือไม่นั้นล้วนเกินจากโชคชะตา และด้วยความเชื่อนี้ทำให้ผู้หญิงจำนวนมากไม่เคยใช้ยาคุมกำเนิดหรือไปตรวจสุขภาพ และความเสี่ยงสูงในการติดโรคหรือตั้งครรภ์[5]