รัฐบาลจีนได้กระทำการละเมิดสิทธิมนุษยชนต่อชาวอุยกูร์และชนกลุ่มน้อยทางชาติพันธุ์และศาสนาในซินเจียงเรื่อยมาถึงปัจจุบัน ที่ซึ่งมีลักษณะหลายประการที่เข้าข่ายว่าเป็นการฆาล้างเผ่าพันธุ์ นับตั้งแต่ปี 2014 รัฐบาลจีนที่นำโดยสี จิ้นผิงแห่งพรรคคอมมิวนิสต์จีน (CCP) ได้ดำเนินนโยบายที่กักกันประชากรชาวมุสลิมเชื้อสายเติร์กราวหนึ่งล้านคนเข้าไปยังค่ายกักกันซินเจียงโดยปราศจากขั้นตอนทางกฎหมาย[3][4][5] การกักกันนี้ถือเป็นการกักกันชนกลุ่มน้อยทางชาติพันธุ์และศาสนาที่ใหญ่ที่สุดนับตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่สอง[6][7] นักวิชาการประเมินว่านับตั้งแต่ปี 2017 เป็นต้นมา มีมัสยิดอย่างน้อย 16,000 แห่ง ที่ถูกทำลายหรือทำให้เสียหาย[8] และมีเด็กอีกหลายแสนคนที่ถูกยังคับให้ต้องแยกจากผู้ปกครองและส่งไปยังโรงเรียนประจำ[9][10]นโยบายรัฐยังมีการจับกุมตามอำเภอใจเข้าในศูนย์กักกันชาวอุยกูร์ของรัฐ,[11][12] การบังคับใช้แรงงาน,[13][14] การกดขี่การปฏิบัติตามศาสนาอิสลาม,[15] การล้างสมองทางการเมือง,[16] การดูแลและสภาพเป็นอยู่ที่เลวร้าย,[17] การบังคับทำหมัน,[18] การบังคับคุมกำเนิด[19][20] และ การบังคับแท้ง[21][22] สถิติทางการของรัฐบาลจีนรายงานว่าในปี 2015 ถึง 2018 อัตราการเกิดในภูมิภาคโฮตัน และ คัชการ์ ซึ่งมีประชากรเป็นชาวอุยกูร์เป็นส่วนใหญ่ ลดต่ำลงกว่า 60%[18] ในขณะที่อัตราเกิดเฉลี่ยของประเทศจีนเติบโตขึ้น 9.69% ในช่วงเดียวกัน[23] รัฐบาลจีนรับรู้ว่าอัตราเกิดในซินเจียงลดลงกว่าหนึ่งในสามในปี 2018 แต่ปฏิเสธรายงานที่ระบุว่ามีการบังคับทำหมันและฆ่าล้างเผ่าพันธุ์[24] และในปี 2019 อัตราเกิดในซินเจียงลดลงอีก 24% ในขณะที่ค่าเฉลี่ยชาติลดลงเพียง 4.2%[18]มีการบรรยายถึงสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ว่าเป็นทั้งการบังคับให้กลืนกลายทางวัฒนธรรม, การฆ่าล้างชาติพันธุ์ และ การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ทางวัฒนธรรม[25][26] ไปจนถึงการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ ที่ซึ่งมีผู้เสนอว่าการกระทำของรัฐบาลจีนตรงกับมาตราสองของการประชุมเรื่องการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์[27][28][29] ซึ่งห้ามมิให้มี "การกระทำที่มีเป้าหมายทำลาย ทั้งหมดหรือบางส่วน" ของ "กลุ่มทางเชื้อชาติหรือศาสนา" ซึ่งรวมถึง "การก่อให้เกิดอันตรายทั้งทางกายหรือทางใจอย่างร้ายแรงแก่สมาชิกในกลุ่ม" และ "นโยบายที่มีเป้าหมายป้องกันการเกิดในกลุ่ม"[30]