ชนิดของพันธุ์ไม้ที่จะนำมาทำไม้ตัดเรือนยอดได้นั้นก็เช่นเดียวกันกับไม้ตอฟืน กล่าวคือต้องเป็นพันธุ์ไม้ชนิดลำต้นเหนือใบเลี้ยงซึ่งแตกหน่อด้านบนได้มากและเร็ว (epicormic growth) ไม้ชนิดนี้ซึ่งเป็นไม้ใบกว้างหลายชนิดมากแต่ไม่ใช่ไม้จำพวกต้นสนที่ไม่สามารถตัดลำต้นส่วนบนออกได้เนื่องจากตุ่มตาจำศีลที่อยู่ตามลำต้นสามารถแตกกิ่งใหม่ออกมาได้ ซึ่งแน่นอนที่สุดที่พันธุ์ไม้ที่ไม่ใช่ชนิดลำต้นเหนือใบเลี้ยงซึ่งไม่สามารถแตกกิ่งที่ลำต้นช่วงต่ำกว่าจุดตัดย่อมจะต้องตายไป เพราะไม่มีใบและกิ่งแตกใหม่ออกมา ต้นไม้ขนาดเล็กหลายชนิดก็ไม่เหมาะสำหรับการทำไม้ตัดเรือนยอด เพราะแทนที่เมื่อตัดเรือนยอดส่วนบนออกแล้วแทนที่มันจะแตกใบข้างบนกลับมาแตใบที่โคนต้นเหมือนไม้ตอฟืน ตัวอย่างต้นไม้ที่ทำไม้ตัดเรอืนยอดได้ในประเทศแถบเขตอบอุ่นมีไม้ใบกว้างหลายชนิดได้แก่ต้นบีช (beach), ต้นโอ๊ก (oak), ต้นเมเปิล (maple), แบล็กโลคัส (Robinia pseudoacacia), ต้นฮอร์นบีม (hornbeams), ต้นลินเด็น (linden) , ต้นเพลน (planes หรือ (Platanus'), ต้นเกาลัดม้า (horse chestnuts หรือ (Aesculus), ต้นหม่อน (mulbery) หรือ (Morus), ต้นเรดบัด (Redbud หรือ (Cercis canadensis), ต้นไม้แห่งสวรรค์ (Tree of Heaven หรือ (Ailanthus altissima) และต้นหลิว (Willows) หรือ (Salix) ; แต่ก็มีไม้สนบางชนิดเช่น ต้นยิว (yew หรือ Taxus).

มีการใช้เทคนิคไม้ตัดเรือนยอดดังกล่าวนี้ในแอฟริกาด้วยเช่นกันสำหรับต้นมอริงกา (Moringa oleifera) เพื่อให้ใบที่ใช้กินเป็นอาหารอยู่ในระดับต่ำเพื่อสะดวกในการเก็บเกี่ยวที่ง่าย การทำไม้ตัดแต่งเรือนยอดในงานภูมิสถาปัตยกรรมและใน การป่าไม้ในเมือง ในบางพื้นที่เช่นกัน สำหรับจัดการเพื่อคุมความสูงและขนาดของต้นไม้เพื่อความปลอดภัยแก่สาธารณชน ในการทำไม้ตัดเรือนยอดนี้จะมีการกำจัดกิ่งผุ กิ่งแห้ง เพื่อสุขภาพและความแข็งแรงของต้นไม้เอง และเพื่อความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินของมนุษย์ไปพร้อมๆ กัน รวมทั้งเป็นการสร้างความงามในฤดูใบไม้ผลิ การให้ร่มเงาในฤดูร้อนและการดูดซับมลพิษ การทำไม้ตัดเรือนยอดอาจถือเป็นการ “ทำหนุ่มทำสาว” ให้แก่ต้นไม้ไปด้วย เช่นตัวอย่างที่ทำที่สะพานเรือแบรดฟอร์ดที่ต้นแพร์ (Pyrus calleryana "Bradford") ทีเมื่อยังอายุน้อยให้ดอกที่สพรั่งสวยงาม แต่เมื่อแก่กลับเปราะและมีเรือนยอดหนักที่อาจโค่นได้ง่าย จึงมีการทำการตัดเรือนยอดเพื่อแก้ไขปัญหา

ต้นโอ๊กเมื่อแก่มากแล้วสามารถแตกลำต้นใหม่จากกิ่งที่เป็นเรือนยอดโดยการตัดแต่งเรือนยอดได้เช่นเดียวกับ “กิ่งต่อชีวิต” ที่มักแตกออกจากกิ่งใหญ่เดิมได้เองตามธรรมชาติ