การปฏิวัติมองโกเลีย ค.ศ. 1911 (การปฏิวัติมองโกเลียส่วนนอก ค.ศ. 1911) ได้เกิดขึ้นภายในภูมิภาคมองโกเลียส่วนนอก ได้ประกาศเอกราชจากชาวแมนจู ภายใต้การนำของราชวงศ์ชิง ในช่วงการปฏิวัติซินไฮ่[1] ได้เกิดขึ้นจากการรวมกันของปัจจัยต่างๆ ทั้งความยกลำบากทางเศรษฐกิจและความล้มเหลวในการต่อต้านจักรวรรดินิยมตะวันตก ทำให้ประชาชนจำนวนมากในจีนไม่พอใจการบริหารของรัฐบาลราชวงศ์ชิง เมื่อมีนโยบายที่จะผนวกรวมดินแดนมองโกเลียให้เป็นส่วนหนึ่งของชาวฮั่น และการกลืนชาติชนพื้นเมือง ทำให้รัฐบาลชิงต้องรับมือกับกระแสการต่อต้าน ซึ่งเป็นผลทำให้เกิดการแยกตัวออกจากจักรวรรดิชิงโดยไม่มีการสูญเสียเลือดเนื้อ หัวหน้าเผ่าหลายคนในเขตบาร์กาและมองโกเลียในต่างเข้าร่วมในการปฏิวัตินี้และก้าวขึ้นมาเป็นผู้นำการปฏิวัติ