สหรัฐ
โปรตุเกส
 ราชอาณาจักรอิตาลีการรุกฤดูใบไม้ผลิ หรือ ยุทธการของไกเซอร์ (เยอรมัน: Kaiserschlacht) เป็นชุดการโจมตีของจักรวรรดิเยอรมันในแนวรบด้านตะวันตกของสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง เยอรมันดำเนินการรุกนี้เพื่อหวังเอาชนะฝ่ายสัมพันธมิตรให้ได้ก่อนสหรัฐจะเข้าช่วยเหลือฝ่ายสัมพันธมิตรอย่างเต็มตัว การรุกครั้งนี้เริ่มขึ้นในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1918 เมื่อเยอรมันเริ่มปฏิบัติการไมเคิล อันเป็นหนึ่งในสี่ปฏิบัติการเพื่อผลักดันฝ่ายสัมพันธมิตรออกจากทางเหนือของฝรั่งเศส ก่อนจะจบลงที่ความพ่ายแพ้ของเยอรมันในยุทธการที่มาร์นครั้งที่สองในเดือนกรกฎาคม ปีเดียวกันหลังสู้รบมานาน 4 ปี ทั้งฝ่ายสัมพันธมิตรและฝ่ายมหาอำนาจกลางต่างตกอยู่ในสภาพชะงักงันและเหลือปัจจัยในการทำสงครามน้อยลงทุกที ถึงแม้ว่าฝ่ายมหาอำนาจกลางจะบีบให้รัสเซียออกจากสงครามได้หลังลงนามในสนธิสัญญาเบรสท์-ลีตอฟสก์ แต่การเข้าร่วมสงครามของสหรัฐในเดือนเมษายน ค.ศ. 1917 ทำให้เยอรมันเหลือหนทางในการชนะสงครามไม่มาก[6] ในวันที่ 11 พฤศจิกายน ค.ศ. 1917 เอริช ลูเดินดอร์ฟ แม่ทัพพลาธิการของจักรวรรดิเยอรมันสั่งเริ่มการรุก[7] โดยทัพเยอรมันได้ทหารเกือบ 50 กองพลที่ถอนกำลังจากรัสเซียมาช่วยในการรุกนี้ วันที่ 21 มีนาคม ค.ศ. 1918 ลูเดินดอร์ฟเริ่มปฏิบัติการไมเคิลเพื่อเจาะแนวรบของฝ่ายสัมพันธมิตรและยึดท่าเรือช่องแคบ (Channel Ports) ที่บริเตนใช้ขนส่งสรรพาวุธ ถึงแม้ว่าเยอรมันจะสามารถรุกไปได้ไกลจากเดิมกว่า 65 กิโลเมตร แต่พื้นที่ที่ยึดได้กลับให้ประโยชน์ทางยุทธศาสตร์แก่เยอรมันน้อยมาก[8] ปฏิบัติการครั้งหลัง ๆ อีกสามปฏิบัติการคือปฏิบัติการจอร์เจต ปฏิบัติการบลือเชอร์–ยอร์ค และไกเซเนาล้วนแล้วแต่ไม่บรรลุจุดประสงค์และเสียกำลังพลจำนวนมาก[9] วันที่ 15 กรกฎาคม เยอรมันโจมตีที่แม่น้ำมาร์นเป็นครั้งที่สองเพื่อหวังตบตาฝ่ายสัมพันธมิตรก่อนจะบุกทางฟลานเดอร์แต่ล้มเหลว เยอรมันจึงสั่งถอนทัพในวันที่ 20 กรกฎาคม[10]ชัยชนะในยุทธการที่มาร์นครั้งที่สองช่วยเสริมสร้างขวัญกำลังใจให้ทัพฝ่ายสัมพันธมิตร และนำไปสู่การรุกร้อยวัน อันเป็นการรุกกลับของฝ่ายสัมพันธมิตรที่ท้ายที่สุดแล้วบีบให้เยอรมันยอมสงบศึกในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1918[11]