การโจมตีเรือครั้งแรกโดยยานพาหนะใต้น้ำโดยทั่วไปเชื่อกันว่าเป็นช่วงสงครามปฏิวัติอเมริกา โดยใช้สิ่งที่ปัจจุบันนี้เรียกว่าทุ่นระเบิดทางเรือ แต่ในขณะนั้นเรียกว่าตอร์ปิโด แม้ว่าจะมีความพยายามต่าง ๆ ในการสร้างเรือดำน้ำมาก่อนหน้านี้ ตอร์ปิโดที่ขับเคลื่อนด้วยตนเองตัวแรกถูกประดิษฐ์ขึ้นใน ค.ศ. 1863 และปล่อยตัวจากยานผิวน้ำ เรือดำน้ำลำแรกที่มีตอร์ปิโดคือนอร์เดนเฟลท์ที่หนึ่ง ที่สร้างขึ้นใน ค.ศ. 1884–1885 แม้ว่ามันจะได้รับการเสนอก่อนหน้านี้ก็ตาม จากการปะทุของสงครามรัสเซีย-ญี่ปุ่น กองทัพเรือใหญ่ทั้งหมดยกเว้นเยอรมันได้มีเรือดำน้ำ อย่างไรก็ตาม ใน ค.ศ. 1904 ทุกคนยังคงนิยามเรือดำน้ำว่าเป็นเรือทดลอง และไม่ได้นำไปใช้ในการปฏิบัติงาน[1]

ไม่มีวิธีตรวจจับเรืออูที่จมอยู่ใต้น้ำ และการโจมตีพวกมันถูกจำกัดในตอนแรก ต่อความพยายามทำลายกล้องส่องดูเหนือผิวน้ำของเรือดำน้ำด้วยค้อน[2] ส่วนการจัดตั้งตอร์ปิโดของราชนาวี เรือหลวงเวอร์นอน ได้ศึกษาการกวาดด้วยขอเกี่ยวระเบิด โดยสิ่งเหล่านี้ได้จมเรืออูสี่ลำหรือห้าลำในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง[3] แนวทางที่คล้ายกันนี้เป็นสาย 70 ปอนด์ (32 กก.) ประจุในเคเบิลลอยน้ำ ที่ยิงกระแสไฟฟ้า ซึ่งบารอนเมานเทแวนส์ ไม่รู้สึกประทับใจใด ๆ ที่ได้จมเรืออูอย่างที่สมควรเป็น[3]