ประสิทธิภาพเชิงเวลาของการหารเชิงทดลอง ในกรณีที่แย่ที่สุด คือ จำนวนเต็มที่ต้องการทดลองเป็นจำนวนเฉพาะ ในกรณีนี้จะใช้จำนวนเฉพาะตั้งแต่ 2 ถึง √n โดยต้องทำเป็นจำนวน 2√n / ln n ครั้ง ทำให้มีประสิทธิภาพเชิงเวลาเป็น O(√n / log n)

การใช้การหารเชิงทดลองเป็นวิธีที่รวดเร็วสำหรับการแยกตัวประกอบของจำนวนเต็มที่มีตัวประกอบน้อยๆ เนื่องจาก มีจำนวนเต็ม 50% ที่มี 2 เป็นตัวประกอบ, 33% ที่มี 3 เป็นตัวประกอบ, 88% ที่มีจำนวนเต็มที่มีค่าน้อยกว่า 100 เป็นตัวประกอบ และ 92% ที่มีจำนวนเต็มที่มีค่าน้อยกว่า 1000 เป็นตัวประกอบ ดังนั้นจึงคุ้มค่าที่จะเริ่มหาตัวประกอบจากจำนวนเฉพาะดังขั้นตอนวิธีนี้