การอนุรักษ์นก เป็นสาขาวิชาชีววิทยาเชิงอนุรักษ์ที่เกี่ยวข้องกับนกที่ถูกคุกคาม โดยมนุษย์มีผลกระทบอย่างลึกซึ้งต่อนกหลายสปีชีส์ ซึ่งกว่าร้อยสปีชีส์ได้สูญพันธุ์ไปแล้วในประวัติศาสตร์ แม้ว่าการสูญพันธุ์ที่มนุษย์สร้างขึ้นอย่างน่าทึ่งที่สุดได้เกิดขึ้นในมหาสมุทรแปซิฟิกเมื่อมนุษย์ตั้งรกรากที่หมู่เกาะเมลานีเชีย, พอลินีเชีย และไมโครนีเชีย โดยในระหว่างนั้นมีนกประมาณ 750–1,800 สปีชีส์ต้องสูญพันธุ์[1] ตามรายงานของสถาบันเฝ้าระวังภัยโลก ประชากรนกจำนวนมากกำลังลดลงทั่วโลก โดย 1,200 สปีชีส์จะสูญพันธุ์ในศตวรรษหน้า[2] เหตุผลที่ใหญ่ที่สุดที่อ้างถึงคือการสูญเสียถิ่นฐานธรรมชาติ[3] ส่วนภัยคุกคามอื่น ๆ ได้แก่ การล่าสัตว์เกินกำหนด, การตายโดยไม่ได้ตั้งใจเนื่องจากการชนกับโครงสร้าง, สัตว์หลงติดอวนจากการจับปลาด้วยสายยาว, มลพิษ, การชิงและการล่าเหยื่อโดยแมวที่เลี้ยง,[4] การรั่วไหลของน้ำมัน รวมทั้งการใช้สารฆ่าศัตรูพืชและสัตว์ ตลอดจนการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ซึ่งทางรัฐบาลพร้อมกับองค์การการกุศลเพื่อการอนุรักษ์จำนวนมากได้ทำงานเพื่อปกป้องนกในรูปแบบต่าง ๆ รวมถึงการออกกฎหมาย, การอนุรักษ์และการฟื้นฟูถิ่นฐานธรรมชาติของนก ตลอดจนการสร้างประชากรในที่กักขังเพื่อเริ่มใหม่ดูบทความนกยุคก่อนประวัติศาสตร์ปลายควอเทอร์นารีสำหรับนกที่สาบสูญไปในยุคก่อนประวัติศาสตร์และช่วงต้นของประวัติศาสตร์ ซึ่งมักเกิดจากกิจกรรมของมนุษย์ (เช่น เริ่มต้นด้วยการปฏิวัติยุคหินเก่าปลาย) สำหรับนกที่สูญพันธุ์ไปแล้วในยุคปัจจุบัน (ตั้งแต่ ค.ศ. 1500) ดูรายชื่อนกที่สูญพันธุ์