มีการเดินขบวนหลายรูปแบบ แล้วแต่จะจำแนก อาทิ

• การเดินแถว (march) ของกลุ่มบุคคลจากสถานที่หนึ่งไปสถานที่หนึ่ง
• การรณรงค์ (rally) โดยอาจมีการพูดจาปราศัย ปาฐกถา หรือร้องรำทำเพลง
• การถือป้ายประท้วง (picketing) โดยผู้เดินขบวนจะแห่ล้อมสถานที่หนึ่ง ๆ ไว้ขณะชูป้ายด้วย
• การยึดพื้นที่ประท้วง (sit-in) โดยผู้เดินขบวนจะยึดท้องที่หนึ่ง ๆ บางทีก็เป็นระยะเวลาตามที่ระบุไว้แล้ว หรือบางทีก็ไม่มีกำหนดเวลาจนกว่าผู้เดินขบวนจะรู้สึกว่าประเด็นในการเดินขบวนของตนได้รับความสนใจอย่างเพียงพอแล้ว หรือจนกว่าพวกเขาจะถูกชักจูงหรือบังคับให้พ้นไปจากท้องที่นั้น

การเดินขบวนบางคราเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ และบางคราก็เป็นการเคลื่อนไหวที่วางแผนหรือชั้นเชิงไว้เรียบร้อยแล้ว โดยปรกติมักเกิดขึ้นในที่สาธารณะ แต่การเดินขบวนในที่เอกชนก็อาจเป็นไปได้ เช่น เพื่อจูงใจบุคคลกลุ่มเล้ก ๆ นอกจากนี้ การเดินขบวนมักเป็นการกระทำทางกายภาพ แต่การเดินขบวนเสมือนจริงและการเดินขบวนออนไลน์ก็มีได้ดุจกัน

การเดินขบวนภายในความอำนวยการของรัฐบาล (government-organized demonstration) เป็นการเดินขบวนที่รัฐบาลจัดขึ้น เช่น ใน อิหร่าน,[2][3] จีน,[4] คิวบา,[5] และ สหภาพโซเวียต[6]