พนมเทียนได้นำเอาทักษะความรู้และประสบการณ์ในการเดินป่า จากความรู้เชิงพรานของพรานพื้นเมืองและจากประสบการณ์ในการเดินป่าของตนเอง นำมาสอดแทรกในเพชรพระอุมา ในการเลือกสถานที่พักแรมในการเดินทาง ซึ่งต้องคำนึงถึงสภาพแวดล้อมโดยรอบเป็นสำคัญ เช่นที่พักแรมนั้นอยู่ใกล้กับแหล่งน้ำ มีอาหารอุดมสมบูรณ์ มีช่องมุมหรือเชิงผาสำหรับเป็นแหล่งกำบัง สามารถหากิ่งไม้แห้งหรือกิ่งไม้สดบางชนิด ที่สามารถนำมาก่อกองไฟขนาดใหญ่สำหรับให้แสงสว่างรอบ ๆ บริเวณที่พักได้ หรือทักษะในการเลือกสถานที่พักแรมซึ่งจะต้องไม่ทับทางด่านซึ่งเป็นทางเดินของสัตว์ เช่นช้าง วัวกระทิง เป็นต้น

ตลอดการเดินทาง พนมเทียนกำหนดให้รพินทร์ ไพรวัลย์เป็นผู้กำหนดและเลือกชัยภูมิ สถานที่สำหรับพักแรมให้แก่คณะนายจ้าง พรานพื้นเมืองและลูกหาบ ตามสภาพภูมิประเทศในการเดินทาง เช่นที่พักแรมควรเป็นสถานที่สูงเพื่อป้องกันอันตรายจากน้ำท่วม หากเกิดเหตุการณ์น้ำป่าไหลหลากหรือฝนตกหนัก หรือสถานที่พักแรมที่เป็นทุ่งกว้าง ควรจะเลือกบริเวณที่เป็นที่ราบเรียบ เป็นทุ่งโล่งมีอากาศถ่ายเทได้สะดวก สามารถมองเห็นรอบ ๆ บริเวณแคมป์ที่พักได้อย่างชัดเจน หรือการเลือกที่พักที่ใกล้กับน้ำตก มีก้อนหินและโขดหินขนาดใหญ่รายล้อม ซึ่งเป็นการป้องกันอันตรายจากสัตว์ป่าได้เป็นอย่างดีของรพินทร์ ไพรวัลย์[6]