การเปลี่ยนผ่านสู่โทรทัศน์ระบบดิจิทัล (อังกฤษ: Digital television transition, Digital switchover (DSO) หรือ Digital migration) หรือ การยุติการออกอากาศโทรทัศน์ระบบแอนะล็อก (อังกฤษ: Analog switch-off (ASO), Analog shutdown) เป็นกระบวนการที่เทคโนโลยีการแพร่สัญญาณโทรทัศน์ระบบแอนะล็อกถูกเปลี่ยนผ่านและแทนที่ด้วยโทรทัศน์ระบบดิจิทัล ดำเนินการโดยแต่ละประเทศในตารางเวลาที่แตกต่างกัน ซึ่งส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างพื้นฐานการแพร่ภาพโทรทัศน์ภาคพื้นดิน จากระบบแอนะล็อกเป็นระบบดิจิทัล โดยมีประโยชน์หลักคือ การเพิ่มความถี่ในคลื่นความถี่วิทยุ และต้นทุนการออกอากาศที่ลดลง รวมทั้งคุณภาพการรับชมที่ดีขึ้นสำหรับผู้บริโภคการเปลี่ยนผ่านครั้งนี้อาจเกี่ยวข้องกับการแปลงสายเคเบิลแอนะล็อกเป็นเคเบิลดิจิทัลหรือไอพีทีวี เช่นเดียวกับในโทรทัศน์ผ่านดาวเทียม บางประเทศเริ่มเปลี่ยนผ่านการแพร่ภาพกระจายเสียงตามพื้นที่ตั้งแต่ช่วงประมาณ ค.ศ. 2000 ในทางตรงกันข้าม การเปลี่ยนแปลงของระบบโทรทัศน์ผ่านดาวเทียมกำลังดำเนินไปด้วยดีหรือเสร็จสิ้นไปแล้วในหลายประเทศในเวลานี้ เป็นกระบวนการที่เกี่ยวข้องเนื่องจากเครื่องรับโทรทัศน์แอนะล็อกที่มีอยู่ซึ่งเป็นของผู้ชมไม่สามารถรองรับการออกอากาศแบบดิจิทัลได้ ผู้ชมจะต้องซื้อโทรทัศน์ดิจิทัลใหม่หรือกล่องรับสัญญาณที่เปลี่ยนสัญญาณดิจิทัลเป็นสัญญาณแอนะล็อก หรือสัญญาณดิจิทัลในรูปแบบอื่น ๆ (เช่น HDMI) ซึ่งสามารถรองรับได้ในโทรทัศน์รุ่นเก่า โดยปกติในช่วงการเปลี่ยนแปลงบริการการออกอากาศคู่ขนานจะดำเนินการโดยมีการออกอากาศให้กับผู้ชมทั้งทีวีแอนะล็อกและทีวีดิจิทัลในเวลาเดียวกัน เนื่องจากทีวีดิจิทัลได้รับความนิยมมากขึ้นจึงคาดว่าทีวีแอนะล็อกที่มีอยู่จะถูกลบออกไป ในสถานที่ส่วนใหญ่ สิ่งนี้เคยเกิดขึ้นแล้ว ซึ่งผู้ออกอากาศเสนอสิ่งจูงใจให้กับผู้ชม เพื่อกระตุ้นให้พวกเขาเปลี่ยนมาใช้ทีวีดิจิทัล การแทรกแซงของรัฐบาลมักเกี่ยวข้องกับการจัดหาเงินทุนบางส่วนสำหรับผู้แพร่ภาพกระจายเสียง และในบางกรณีมีการผ่อนปรนทางการเงินให้กับผู้ชมเพื่อให้การเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นภายในเวลาที่กำหนด นอกจากนี้รัฐบาลยังสามารถพูดคุยกับผู้แพร่ภาพกระจายเสียงเกี่ยวกับมาตรฐานการแพร่สัญญาณภาพดิจิทัลที่จะนำมาใช้ไม่ว่าจะเป็น DVB-T, ATSC, ISDB-T หรือ DTMB รัฐบาลยังสามารถกำหนดให้อุปกรณ์รับสัญญาณทั้งหมดที่จำหน่ายในประเทศเพื่อรองรับ "ตัวปรับสัญญาณ" ที่จำเป็นสำหรับทีวีดิจิทัลก่อนโทรทัศน์ระบบดิจิทัล PAL และ NTSC ถูกใช้สำหรับการประมวลผลวิดีโอภายในสถานีโทรทัศน์และสำหรับการแพร่ภาพไปยังผู้ชม ด้วยเหตุนี้กระบวนการเปลี่ยนอาจรวมถึงการนำอุปกรณ์ดิจิทัลที่ใช้ส่วนต่อประสานดิจิทัลอนุกรม (อังกฤษ: Serial digital interface; ชื่อย่อ: SDI) มาใช้กับสถานีโทรทัศน์การเปลี่ยนส่วนประกอบ PAL หรือ NTSC แบบแอนะล็อก หรือส่วนประกอบอุปกรณ์วิดีโอ มาตรฐานการแพร่สัญญาณภาพดิจิทัลใช้เพื่อเผยแพร่วิดีโอให้กับผู้ชมเท่านั้น โดยปกติสถานีโทรทัศน์ดิจิทัลจะใช้ SDI โดยไม่คำนึงถึงมาตรฐานการออกอากาศ แม้ว่าสถานีที่ยังคงใช้อุปกรณ์แอนะล็อกในการแปลงสัญญาณเป็นดิจิทัลก่อนที่จะออกอากาศ หรือให้สถานีใช้อุปกรณ์ดิจิทัล แต่แปลงสัญญาณเป็นแอนะล็อกเพื่อออกอากาศ หรืออาจมีทั้งอุปกรณ์ดิจิทัลและแอนะล็อกผสมกัน สัญญาณทีวีดิจิทัลต้องการกำลังส่งที่น้อยกว่าจึงจะสามารถออกอากาศได้อย่างน่าพอใจกระบวนการเปลี่ยนผ่านสู่โทรทัศน์ระบบดิจิทัลกำลังดำเนินการตามกำหนดเวลาที่แตกต่างกันในประเทศต่าง ๆ ในบางประเทศมีการดำเนินการตามขั้นตอน เช่น ประเทศออสเตรเลีย ประเทศอินเดีย หรือประเทศเม็กซิโก ซึ่งแต่ละประเทศจะมีวันที่ที่จะยุติการออกอากาศโทรทัศน์ระบบแอนะล็อกที่แยกออกจากกัน ในประเทศอื่น ๆ ทั้งประเทศจะยุติการออกอากาศทันทีในวันเดียว เช่น ประเทศเนเธอร์แลนด์[1] ในวันที่ 3 สิงหาคม ค.ศ. 2003 เบอร์ลิน ในประเทศเยอรมนี กลายเป็นเมืองแรกของโลกที่ยุติการออกอากาศโทรทัศน์ระบบอนาล็อก[2] ประเทศลักเซมเบิร์กเป็นประเทศแรกที่ดำเนินการเปลี่ยนผ่านเสร็จสมบูรณ์ในเดือนกันยายน ค.ศ. 2006[3]