ขนมปังเฉพาะพระพักตร์ (อังกฤษ: showbread ในฉบับพระเจ้าเจมส์ เรียกว่า shewbread; ฮีบรู: לחם הפנים Leḥem haPānīm[1]) ในบริบทของคัมภีร์ไบเบิลหรือศาสนายูดาห์หมายถึงขนมปังที่วางอยู่เป็นนิตย์บนโต๊ะที่จัดไว้เป็นพิเศษในพระวิหารในกรุงเยรูซาเลมเพื่อเป็นเครื่องบูชาถวายพระเจ้า อีกคำแปลภาษาอังกฤษหนึ่งซึ่งเหมาะสมกว่าคือควรเป็น presence bread[2] เพราะคัมภีร์ไบเบิลระบุว่าขนมปังต้องอยู่ต่อพระพักตร์ (presence) พระเจ้าอยู่เป็นนิตย์ (อพยพ 25:30 )