ความจริงครึ่งเดียวบางรูปแบบเป็นส่วนหนึ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ของการเมืองในประชาธิปไตยแบบมีผู้แทน ชื่อเสียงของผู้สมัครเพื่อดำรงตำแหน่งทางการเมืองอาจเกิดความเสียหายอย่างไม่สามารถแก้ไขได้หากพวกเขาถูกเปิดโปงในเรื่องที่โกหก ดังนั้นรูปแบบของภาษาที่ซับซ้อนจึงได้วิวัฒนาการขึ้นเพื่อลดโอกาสของการเกิดสิ่งนี้ ถ้ายังไม่มีใครพูดอะไร พวกเขาก็ไม่สามารถถูกกล่าวหาว่าโกหก ด้วยเหตุนี้การเมืองจึงเป็นโลกที่คาดว่าจะพบความจริงครึ่งเดียวต่าง ๆ และคำแถลงทางการเมืองก็ไม่ค่อยเป็นที่ยอมรับตามค่าหน้าค่าตา [2]

วิลเลียม แซไฟร์ (William Safire) ได้นิยามความจริงครึ่งเดียวตามความมุ่งหมายทางการเมืองไว้ว่า "คำแถลงที่แม่นยำเพียงพอต่อความจำเป็นในการอธิบาย และการอธิบายที่ยาวกว่านั้น ดูเหมือนเป็นปฏิกิริยาของความเชื่ออีกครึ่งต่อสาธารณชนมากกว่า" [3]