สถานีย่อยจดหมายของนักบุญยอห์น ฉบับที่ 1[1] (
อังกฤษ: 1 John) เป็นหนังสือฉบับที่ 23 ของ
คัมภีร์ไบเบิลภาค
พันธสัญญาใหม่ เป็นหนึ่งในเจ็ดจดหมายสากล อันได้แก่
จดหมายของนักบุญยากอบ จดหมายของนักบุญเปโตร ฉบับที่ 1 จดหมายของนักบุญเปโตร ฉบับที่ 2 จดหมายของนักบุญยอห์น ฉบับที่ 1 จดหมายของนักบุญยอห์น ฉบับที่ 2 จดหมายของนักบุญยอห์น ฉบับที่ 3 และ
จดหมายของนักบุญยูดา เนื่องจากจดหมายเหล่านี้ถูกส่งถึง
คริสต์ศาสนิกชนทั่วไป ไม่ได้ระบุว่าเป็น
คริสตจักรใดหนังสือเล่มนี้แต่แรกเป็นจดหมาย ซึ่งแม้ว่าจะไม่ได้ระบุชื่อผู้เขียนว่าเป็นใคร แต่คริสตจักรในยุคแรกเชื่อต่อกันมาว่า ผู้เขียนคือ
ยอห์นผู้นิพนธ์พระวรสารที่ได้เขียน
พระวรสารนักบุญยอห์น อันเป็นหนึ่งในสี่
พระวรสาร และจากการวิเคราะห์เนื้อหาในจดหมายโดยผู้เชี่ยวชาญแล้วพบว่า ทั้งตอนเริ่มต้นของจดหมายและเนื้อหาภายในจดหมายถึง 11 ประโยคคล้ายกันกับใน
พระวรสารนักบุญยอห์น ผู้เชี่ยวชาญจึงสรุปตรงกัน ช่วงเวลาในการเขียนจดหมายฉบับนี้ยากที่จะระบุให้ชัดเจนได้ แต่จากหลักฐานอื่น ๆ ประกอบ พอจะคาดได้ว่าเป็นช่วงปลายศตวรรษแรก หรือราวปีค.ศ. 90ในช่วงศตวรรษแรกได้มีผู้ที่สอนผิดหรือครูเทียมเกิดขึ้นมาก คนเหล่านี้ชักจูงคริสเตียนในยุคแรกให้หลงผิดไป โดยการปฏิเสธความเป็นมนุษย์ของ
พระเยซู ยอห์นผู้นิพนธ์พระวรสารจึงเขียนจดหมายฉบับนี้ขึ้น เพื่อแก้ไขความเข้าใจผิดของผู้เชื่อบางกลุ่มให้ถูกต้อง โดยการเป็นพยานถึง
การคืนพระชนม์ของพระเยซูและเปิดโปงความเสื่อมศีลธรรมของเหล่าครูเทียมนั้นยอห์นมีจุดประสงค์สามประการในการเขียนจดหมายฉบับนี้ ประการแรกคือ ต้องการไม่ให้คริสต์ศาสนิกชนหลงไปตามคำสอนผิดจากครูเทียม ยอห์นกล่าวถึงการจะสังเกตว่าใครอยู่ฝ่าย
พระเยซูนั้น ให้พิจารณาจากการประพฤติร่วมกับคำพูดด้วย เช่น ผู้ที่กล่าวว่า ข้าพเจ้าคุ้นกับพระองค์ แต่ไม่ได้ประพฤติตามพระบัญญัติของพระองค์ ผู้นั้นเป็นคนพูดมุสา
[2] หรือในอีกตอนหนึ่งที่ว่า ผู้ที่ปฏิเสธว่า
พระเยซูไม่ใช่พระคริสต์ ผู้ใดที่ปฏิเสธพระบิดาและพระบุตร ผู้นั้นแหละเป็นปฏิปักษ์ของพระคริสต์
[3] เป็นต้นประการที่สองคือ ต้องการให้คริสเตียนเชื่อมั่นในความรอดของตนเอง ยอห์นกล่าวถึงเรื่องของชีวิตนิรันดร์ในพระคริสต์
[4] เพื่อให้คริสเตียนมั่นใจในชีวิตหลังความตาย ซึ่งยอห์นมั่นใจมาก เพราะเห็นมากับตาตนเองแล้วว่า
พระเยซูฟื้นคืนชีวิตได้ ส่วนในเรื่องการทูลขอจากพระเจ้า ยอห์นกล่าวว่า ทูลขอสิ่งใดที่เป็นพระประสงค์ของพระองค์ พระองค์ก็โปรดฟัง
[5] เพื่อไขข้อข้องใจที่บางคนทูลขอแล้วไม่ได้รับประการสุดท้ายคือ ต้องการให้คริสเตียนประพฤติต่อกันด้วยความรักที่บริสุทธิ์ ในเรื่องนี้ยอห์นได้เขียนไว้หลายตอนด้วยกันในจดหมาย แต่ตอนที่น่าประทับใจที่สุด น่าจะเป็นคำกล่าวที่ว่า "ถ้าผู้ใดว่า 'ข้าพเจ้ารักพระเจ้า' และใจยังเกลียดชังพี่น้องของตน ผู้นั้นก็เป็นคนพูดมุสา เพราะว่าผู้ที่ไม่รักพี่น้องของตนที่แลเห็นแล้ว จะรักพระเจ้าที่ไม่เคยเห็นไม่ได้"
[6]