การประกอบอาหาร

เนื่องผลสุกเปรี้ยวจัดจึงนิยมแปรรูปเป็นอาหารมากกว่าการกินผลสด[21] ในอาหารจีนภาคเหนือ ผลชานจาสุกใช้ในขนมถังหูหลู (ผลไม้เคลือบน้ำตาลเสียบไม้) และชานจาเกา นอกจากนี้ยังใช้ทำขนมหวานแบบดั้งเดิม เช่น ชานจาแผ่น (ฮอว์เฟลก) และชานจาม้วน (ฮอว์โรล) รวมทั้งทำเป็น แยมผลไม้ เยลลี่ น้ำผลไม้ และไวน์ ยังใช้เป็นส่วนผสมในซอสเปรี้ยวหวานแบบกวางตุ้งดั้งเดิม ถึงแม้ว่าปัจจุบันมักถูกแทนที่ด้วยซอสมะเขือเทศก็ตาม[22]

เครื่องดื่มแอลกอฮอล์

ในเกาหลีชานจาเป็นส่วนปรุงรสและกลิ่นในเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เรียก ซานซาชุน (산사춘, Sansachun) เป็นเหล้าขาวเกาหลีที่ทำจากข้าว ชานจูยฺหวี (ซานจูยฺหวี) และผลชานจา ซึ่งมีประวัติอย่างน้อย 400 ปี ปัจจุบันผลิตโดยบริษัทแบซางมยุน (Bae Sang Myun Brewery)[23]

โภชนาการและสรรพคุณทางยา

ในการแพทย์แผนจีน ผลชานจาแห้งใช้เป็นยาช่วยย่อยอาหาร[24] อาจใช้ในการช่วยย่อยอาหารที่มีไขมันสูงได้ดี[3] อาจใช้ลดอาการปวดเมื่อมีอาการท้องเสีย ท้องร่วง[25][26] ไม่ควรกินมากโดยเฉพาะผู้ที่มีม้ามและกระเพาะอาหารอ่อนแอ[25] เก็บเกี่ยวผลในฤดูใบไม้ร่วงเมื่อผลสุก หั่นเป็นชิ้นหนาแล้วตากให้แห้ง[25]

ผล เมล็ด และใบชานจาซึ่งมีสารสำคัญประเภท ฟลาโวนอยด์ กรดไตรเทอร์พีนิก และเซคควิเทอร์พีน (sesquiterpene ) อาจช่วยในการควบคุมและรักษาสมดุลภาวะเมแทบอลิกซินโดรม (Metabolic Syndrome) ให้ดีขึ้น[27]

ใบเก็บเกี่ยวในฤดูร้อนและฤดูใบไม้ร่วงและตากแดดให้แห้ง ใช้ชงชาหรือเป็นยาต้ม ช่วยส่งเสริมการไหลเวียนโลหิตและขจัดภาวะเลือดคั่ง อาจช่วยลดภาวะความดันโลหิตสูง[25][28]

• ถังหูหลู ชานจา (ชานจาเคลือบน้ำตาล)
• ชานจาแผ่น (山査子餅 หรือ 山査餅, ชานจาปิ่ง)
• ชานจาแห้งเชื่อม