ชาวฮกเกี้ยนในไทยตอนแรกจะเข้ามาเป็นกุลีเหมืองแร่ก่อนจนสร้างตนเป็นคหบดีได้ อาชีพส่วนใหญ่ที่เห็นได้ชัดของชาวฮกเกี้ยนคือ รับราชการ ต่อมาเป็นข้าหลวงใหญ่ เพราะ ขุนนาง คหบดีของไทยที่เป็นชาวจีนส่วนมากเป็นชาวฮกเกี้ยน ส่วนอาชีพนึงก็คือชาวประมง และ คนเดินเรือ เพราะชาวฮกเกี้ยนมีความรู้ทางด้านทะเลและการเดินเรือมากกว่าชาวแต้จิ๋ว เพราะถิ่นเดิมของชาวฮกเกี้ยน อยู่ติดทะเล ชาวฮกเกี้ยนตั้งแต่ชุมพรไล่ไปจนถึงนราธิวาส นิยมอาชีพค้าขาย, เจ้าของสวนยางพารา, โรงบ่มยาง, โรงแรม, ที่ดิน จนกลายมาผู้มีอิทธิพลทางการเงินในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 (นายทุนปักษ์ใต้) และในสมัยก่อนชาวฮกเกี้ยนในภาคใต้ของไทย จะนิยมส่งบุตร-หลานไปเรียนหนังสือที่ ปีนัง, มาเลเซีย