ในการเขียนอักษรแอราเมอิก เวา และ ย้อด สามารถเป็นได้ทั้งพยัญชนะและสระ โดยทั่วไปแล้วตัวอักษรสองตัวนี้ เป็นได้เฉพาะพยัญชนะ ว และ ย ตามลำดับ แต่ในภายหลัง ตัวอักษรทั้งสองตัวนี้ สามารถใช้เป็นสระเสียงยาว -ู(อู) และ -ี (อี) (บ่อยครั้งสามารถแทนสระ โ- และ เ- ได้ด้วย)

อาเลป ก็สามารถเป็นได้ทั้งพยัญชนะและสระเช่นกัน เดิมทีเป็นพยัญชนะ อ ในภาษาไทย ในภายหลังสามารถใช้นำหน้าตัวอักษรที่แทนสระเสียงยาว และสามารถใช้แทนสระ -า หรือ เ- โดยชาวยิว อิทธิพลของภาษาฮีบรูทำให้ใช้แทนที่ตัว เฮ ที่ท้ายคำ