ช่างกฺวัน อี๋ (จีนตัวย่อ: 上官仪; จีนตัวเต็ม: 上官儀; พินอิน: Shàngguān Yí; เวด-ไจลส์: Shang-kuan Yi; ค.ศ. 608 – 4 มกราคม ค.ศ. 665[1][2]) ชื่อรองว่า โหยวเฉา (游韶) บรรดาศักดิ์ว่า ฉู่กง (楚公; Duke of Chu) เป็นข้าราชการจีนสมัยราชวงศ์ถัง เป็นอัครมหาเสนาบดีในรัชกาลจักรพรรดิถังเกาจง ใน ค.ศ. 664 เขาเสนอให้ถังเกาจงปลดมเหสีอู่ เจ๋อเทียน (武則天) แต่ไม่สำเร็จ อู่ เจ๋อเทียน จึงกล่าวหาว่า เขาคบคิดกับหลี่ จง (李忠) โอรสของถังเกาจง เพื่อเป็นขบถ เขาจึงถูกประหารชีวิต อย่างไรก็ดี อู่ เจ๋อเทียน วางพระทัยในช่างกฺวัน หว่านเอ๋อร์ (上官婉兒) หลานสาวของเขา และให้เป็นราชเลขาธิการในพระองค์ ภายหลังยังให้เป็นชายาของหลี่ เสี่ยน (李顯) โอรสผู้ต่อมาเสวยราชย์เป็นจักรพรรดิถังจงจงด้วย