พระเจ้าตะโดธรรมราชาที่ 3 (พม่า: သတိုးဓမ္မရာဇာ, ออกเสียง: [ðədó dəma̰ jàzà]; หรือรู้จักกันในพระนามว่า เมงจีหน่อง (မင်းကြီးနှောင်း, [mɪ́ɴdʑí n̥áʊɴ]); ประมาณ 1571 – 1597) ได้รับการสถาปนาเป็นพระเจ้าแปรในฐานะเมืองออกของ พระเจ้านันทบุเรง ผู้เป็นพระราชบิดาระหว่าง พ.ศ. 2132 ถึง 2138 ภายหลังการสิ้นพระชนม์ของพระมหาอุปราชมังกะยอชวา พระเจ้านันทบุเรง ทรงแต่งตั้ง เมงเยจอสวา พระเจ้าอังวะ พระราชบุตรองค์ที่ 2 เป็นพระมหาอุปราชา แทนมังกะยอชวา พระเจ้าตะโดธรรมราชาที่ 3 ที่ทรงออกศึกยุทธหัตถีกับพระเชษฐามังกะยอชวา ทรงน้อยพระทัย ที่พระบิดามิทรงเห็นความสำคัญ จึงประกาศพระองค์เป็นเอกราชระหว่าง พ.ศ. 2138 ถึง 2140 ระหว่างที่ สมเด็จพระนเรศวรมหาราช ได้ยกทัพมาหมายจะตี กรุงหงสาวดี ขณะนั้นทรงไล่ตีหัวเมืองต่างๆ และคิดตั้งตนเป็นใหญ่ แต่ก็กระทำไม่สำเร็จ เพราะถูกขุนนางคนสนิท ชื่อ ยานแนง โยนพระองค์ตกจากเรือพระที่นั่ง ในขณะที่กำลังยกทัพเรือไปตีอังวะ จนพระองค์จมน้ำสวรรคต