ทั้งความถี่และคุณภาพของที่พักริมทางในยุโรปนั้นแตกต่างกันไปในแต่ละประเทศ ในบางประเทศ เช่น ที่พักริมทางในสเปนนั้นจะแตกต่างจากมาตรฐานทั่วไป ผู้ใช้บริการจะถูกนำทางไปยังสถานประกอบการที่ให้บริการทั้งผู้ใช้งานมอเตอร์เวย์ และประชาชนทั่วไปในพื้นที่ ไม่ใช่ระบบปิดเฉพาะผู้ใช้มอเตอร์เวย์แต่อย่างใด ส่วนในประเทศอื่น ๆ นั้นผู้ที่จะใช้บริการที่พักริมทางนั้นจะต้องใช้บริการผ่านมอเตอร์เวย์เท่านั้น[2]

ฝรั่งเศส

ป้ายสำหรับพื้นที่พักริมทาง ใช้ในฝรั่งเศสบนทางด่วน

ในประเทศฝรั่งเศส ทั้งที่พักริมทางแบบเต็มรูปแบบและพื้นที่พักริมทางขนาดเล็กจะมีให้บริการบนเครือข่ายเส้นทางออโตรูท (autoroute)[3] โดยมีข้อกำหนดให้มีที่พักริมทางในทุก ๆ 20 กิโลเมตร (12.4 ไมล์) บนทางด่วนออโตรูท[4] ซึ่งที่พักริมทางทั้ง 2 รูปแบบอาจจะพบได้บนทางหลวงแผ่นดิน (N-class) เช่นกัน แต่น้อยกว่าบนเครือข่ายทางด่วนออโตรูทมาก[3] โดยรู้จักกันในชื่อ aires,[5] โดยเฉพาะ aire de service และ aire de pique-nique ตามลำดับ ในขณะที่ aire de repos (ที่พักริมทาง "rest area")[5] มักหมายถึงจุดแวะพักสำหรับปิกนิค โดยจะมีการระบุประเภทของที่พักริมทางเอาไว้บนป้ายด้วยสัญลักษณ์ที่แตกต่างกัน ประกอบกับชื่อเมืองหรือชื่อหมู่บ้านที่อยู่ใกล้เคียงที่พักริมทาง เช่น aire de Garonne

ฟินแลนด์

ที่พักริมทางในประเทศฟินแลนด์นั้นสร้างขึ้นและดูแลโดยรัฐบาลกลาง แต่เทศบาลท้องถิ่นจะเป็นผู้จัดทำแผนที่ให้บริการในแต่ละท้องที่ และให้บริการด้านสุขอนามัย หากที่พักริมทางมีการให้บริการในเชิงพาณิชย์ ร้านค้านั้นจะต้องเป็นผู้ดูแลความสะอาดของพื้นที่นั้น ๆ โดยที่พักริมทางจะถูกออกแบบมาสำหรับผู้ที่เดินทางระยะไกลเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งมักจะมีการสร้างที่พักริมทางในทุก ๆ 20 กิโลเมตร (12.4 ไมล์)[6]

สหราชอาณาจักร

จุดบริการมอเตอร์เวย์ส่วนใหญ่รองรับร้านอาหาร ร้านอาหารจานด่วน และร้านกาแฟ

เช่นเดียวกับไอร์แลนด์ สหราชอาณาจักรจะไม่ใช้คำว่าที่พักริมทาง แต่จะใช้งานคำว่า พื้นที่บริการมอเตอร์เวย์ motorway service areas (MSA) สถานีบริการมอเตอร์เวย์ motorway service stations หรือเรียกง่าย ๆ ว่า จุดบริการมอเตอร์เวย์ motorway services เช่นเดียวกับที่อื่น ๆ บนโลก สถานที่เหล่านี้นั้นผู้ใช้เส้นทางสามารถขับออกจากมอเตอร์เวย์เพื่อเติมน้ำมัน พักผ่อน หรือรับบริการเครื่องดื่ม สถานีบริการส่วนใหญ่ประกอบไปด้วยร้านอาหารจานด่วน ร้านอาหาร ร้านอาหารขนาดเล็ก และร้านกาแฟ สถานีบริการหลายแห่งมีห้องพักริมทางให้บริการด้วย โดยพื้นที่บริการมอเตอร์เวย์เกือบทั้งหมดในสหราชอาณาจักรเป็นของกรมการขนส่ง และปล่อยสัมปทานให้บริษัทเอกชนเช่าดำเนินการเป็นระยะเวลา 50 ปี

อย่างไรก็ตาม ในปี พ.ศ. 2551 หลังจากมีการเปลี่ยนแปลงกฎหมายเกี่ยวกับที่พักริมทาง ที่พักริมทาง อย่างเป็นทางการได้ถูกสร้างขึ้นแห่งแรกในเมือง Todhills ในส่วนที่เปิดใหม่ของทางด่วน M6 ระหว่างเมืองคาร์ไลล์ และพรมแดนสกอตแลนด์ และที่พักริมทางอีก 2 แห่งถูกสร้างขึ้นที่ Scotch Corner และ Leeming Bar ในปี พ.ศ. 2560 หลังจากถนนสาย A1 เดิมถูกยกระดับขึ้นเป็นมอเตอร์เวย์ ซึ่งที่พักริมทางทั้ง 3 แห่งนี้ถูกสร้างขึ้นในสายทางที่เดิมเคยเป็นถนนสาย A ซึ่งสายทางมีขนาดเล็กเกินกว่าจะสร้างจุดบริการมอเตอร์เวย์ได้ จึงถูกกำหนดให้เป็นที่พักริมทาง

จุดบริการอาจมีให้บริการบนถนนสายอื่นที่ไม่ใช่มอเตอร์เวย์ได้เช่นกัน ซึ่งถนนสาย A ส่วนใหญ่มีให้บริการ แต่สิ่งอำนวยความสะดวกอาจจะไม่พร้อมเท่าของมอเตอร์เวย์ โดยอาจมีแค่สถานีบริการน้ำมัน และร้านอาหารหรือคาเฟ่ในบางจุด

เลย์บาย

ป้ายบอกทางจุดเลย์บายขนาดใหญ่พร้อมสิ่งอำนวยความสะดวกใกล้กับ Dorchester สหราชอาณาจักร

คำว่าเลย์บาย (Lay-bys) เป็นคำที่ใช้ในสหราชอาณาจักรและไอร์แลนด์เพื่อให้ความหมายของที่จอดรถริมถนนหรือที่พักริมทางสำหรับผู้ขับขี่รถยนต์ เทียบเท่าคำจำกัดความในสหรัฐคำว่า "turnout" หรือ "pullout"

เลย์บายอาจมีขนาดที่แตกต่างกันไป ตั้งแต่ช่องจอดรถธรรมดาข้างถนนที่รองรับรถเพียงหนึ่งหรือสองคัน ไปจนถึงพื้นที่ขนาดใหญ่ที่แยกออกจากถนนหลักด้วยขอบทางและรองรับยานพาหนะได้หลายสิบคัน

เลย์บายสามารถพบได้ตามริมถนนในพื้นที่ชนบทของสหราชอาณาจักร ยกเว้นมอเตอร์เวย์ที่ไม่ได้อยู่ในส่วนหนึ่งของระบบสมาร์ทมอเตอร์เวย์ (แต่สำหรับกรณีฉุกเฉินเท่านั้น) ซึ่งไม่มีไหล่ทางสำหรับหยุดรถฉุกเฉิน โดยจะใช้เครื่องหมายสีน้ำเงิน กำกับด้วยตัวอักษร P สีขาว และควรจะมีการเตือนล่วงหน้าก่อนถึงจุดเลย์บาย[7][8]เพื่อสามารถที่จะลดความเร็วได้อย่างปลอดภัย

โดยปกตินั้นเลย์บายเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เกิดความปลอดภัยบนท้องถนน เนื่องจากเป็นพื้นที่ที่ผู้ขับขี่สามารถหยุดรถได้อย่างปลอดภัย ไม่ว่าจะเพื่อแค่พักผ่อน ตรวจสอบเส้นทางที่จะไปต่อ การโทรศัพท์ (เนื่องจากการโทรศัพท์ขณะขับขี่รถเป็นสิ่งผิดกฎหมาย ยกเว้นเหตุฉุกเฉิน ตามกฎหมายทางหลวงข้อที่ 149) การพักเพื่อเหยียดแข้งเหยียดขา การพักดื่มน้ำ หรือกรณีรถเสีย

เลย์บายขนาดใหญ่บางพื้นที่มีการให้บริการอาหารและสินค้าโดยรถฟู๊ดทรัค รถโคชดัดแปลง ซึ่งให้บริการสะดวกและคล่องตัวกว่าร้านอาหารริมทาง ทำให้ร้านเหล่านี้เป็นที่นิยมสำหรับคนขับรถบรรทุก

เลย์บายบางแห่งมีข้อจำกัดในการจอดรถ เพื่อป้องกันการใช้เป็นที่สำหรับการจอดค้างคืน หรือถูกใช้เป็นที่เก็บของระยะยาวของรถบรรทุกพ่วง บางแห่งถูกปิดให้บริการอย่างถาวรเนื่องจากประสบปัญหาการถูกยึดครองโดยนักเดินทางชาวไอริชหรือนักเดินทางอื่น ๆ

ออสเตรียและเยอรมนี

Raststätte Bad Fischau ที่ Süd Autobahn ในออสเตรีย

Raststätte (de:Autobahnraststätte) คือชื่อของที่พักริมทางบนทางด่วนเอาโทบานของเยอรมนีและออสเตรีย ประกอบไปด้วย สถานีบริการน้ำมัน โทรศัพท์สาธารณะ ร้านอาหาร ห้องน้ำ ที่จอดรถ และโรงแรมหรือห้องพักริมทางในบางครั้ง หากที่พักริมทางอยู่นอกมอเตอร์เวย์จะเรียกว่า Rasthof หรือ Autohof

ในขณะเดียวกัน พื้นที่จอดรถขนาดเล็กที่ถูกเรียกในชื่อว่า Rastplatz (de:Rastplatz) นั้นจะมีความถี่บนสายทางมากกว่า แต่มีสิ่งอำนวยความสะดวกเพียงโต๊ะปิกนิคและห้องน้ำ

ไอร์แลนด์

ในประเทศไอร์แลนด์ จะไม่ใช้คำว่าที่พักริมทาง แต่จะเรียกว่า จุดบริการมอเตอร์เวย์ motorway services หรือเรียกง่าย ๆ ว่า จุดบริการ services จุดบริการส่วนใหญ่ในไอร์แลนด์ดำเนินการโดยบริษัท Circle K หรือ Applegreen ซึ่งให้บริการสถานีบริการน้ำมัน จุดพักรถบรรทุก ร้านค้า และร้านอาหารจานด่วน เช่น แมคโดนัล เบอร์เกอร์คิงส์ ซับเวย์ อย่างไรก็ตาม จุดบริการในไอร์แลนด์แตกต่างจากสหราชอาณาจักรตรงที่มีจุดบริการเพียงแห่งเดียวที่มีโรงแรม คือจุดบริการ M7 ใน Portlaoise ในขณะที่ประเทศไอร์แลนด์มีจุดบริการทั้งหมด 22 แห่ง[9]