ในประเทศมาเลเซีย อินโดนิเซีย อิหร่าน ซาอุดิอารเบีย และตุรกี ที่พักริมทางจะมีห้องละหมาด (มูโซลา musola) สำหรับชาวมุสลิมที่เดินทางมากกว่า 90 กิโลเมตร (56 ไมล์) (2 มาร์ฮาลาห์; 1 มาร์ฮาลาห์ ≈ 45 กิโลเมตร (28 ไมล์)) ในอิหร่านจะถูกเรียกว่า Esterāhatgāh (เปอร์เซีย: استراحتگاه) แปลว่า ที่พักผ่อนหรือที่พัก

ในประเทศไทยและเวียดนาม การเดินทางด้วยรถโดยสารประจำทางนั้นถือเป็นเรื่องปกติ โดยปกติในการโดยสารรถประจำทางทางไกล จะมีการแวะจุดพักรถซึ่งออกแบบไว้สำหรับผู้โดยสารรถประจำทาง มักจะประกอบไปด้วยร้านอาหารเล็ก ๆ ร้านค้าเล็ก ๆ สำหรับซื้ออาหาร บางแห่งประกอบไปด้วยห้องน้ำที่ถูกสุขลักษณะ รวมไปถึงร้านขายของที่ระลึก

เกาหลีใต้

ในประเทศเกาหลีใต้ ที่พักริมทางมักจะประกอบไปด้วยสวนสาธารณะและร้านอาหารประจำภูมิภาค โดยปกติที่พักริมทางของเกาหลีจะมีขนาดใหญ่และสะอาดมาก มีจุดชาร์จโทรศัพท์มือถือฟรี พร้อมทั้งบริการฟรีไวไฟทุกที่พักริมทาง

ญี่ปุ่น

ในประเทศญี่ปุ่น มีที่พักริมทาง 2 รูปแบบด้วยกันในระบบทางด่วนแบบเก็บค่าผ่านทาง ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของสายทางที่สร้างไว้สำหรับให้พักริมทางโดยไม่ต้องออกจากระบบทางด่วนซึ่งจะทำให้เสียค่าทางด่วนที่สูงขึ้น โดยที่พักริมทางทั้ง 2 รูปแบบของญี่ปุ่นประกอบไปด้วย[16]

• ที่พักริมทางขนาดใหญ่ หรือที่เรียกว่า "พื้นที่บริการ" Service Area เรียกโดยย่อว่า SA ประกอบไปด้วยสิ่งอำนวยความสะดวกขนาดใหญ่ สามารถรองรับรถยนต์ได้จำนวนหลายร้อยคันและรถโดยสารประจำทางจำนวนมาก ประกอบไปด้วย ห้องน้ำ พื้นที่สูบบุหรี่ ร้านสะดวกซื้อ พื้นที่ผ่อนคลายของสัตว์เลี้ยง ร้านอาหาร ร้านขายของที่ระลึกของภูมิภาค สถานีบริการน้ำมัน บางครั้งอาจมีสถานที่ท่องเที่ยวด้วย เช่น ชิงช้าสวรรค์ หรือจุดชมวิวสถานที่ที่มีชื่อเสียง ปกติจะมีระยะห่างประมาณ 1 ชั่วโมงในระบบสายทาง และมักถูกกำหนดให้เป็นจุดพักรถของรถโดยสารประจำทาง และทุก 2 พื้นที่บริการอาจจะมีการให้บริการห้องพักริมทาง
• ที่พักริมทางอีกประเภทหนึ่งคือ "พื้นที่จอดรถ" Parking Area เรียกโดยย่อว่า PA มีขนาดเล็กกว่าพื้นที่บริการมาก และมีระยะห่างประมาณ 20 นาทีในระบบสายทาง โดยที่จอดรถขนาดเล็ก จะประกอบไปด้วย ห้องน้ำ ตู้จำหน่ายเครื่องดื่ม โดยเป็นสิ่งอำนวยความสะดวกพื้นฐานในทุกพื้นที่จอดรถ พื้นที่จอดรถขนาดใหญ่ขึ้นมาจะมีร้านค้าขนาดเล็ก ร้านขายสินค้าท้องถิ่น และสถานีบริการน้ำมันในบางครั้ง แต่โดยรวมจะมีขนาดเล็กกว่าพื้นที่บริการซึ่งมีขนาดใหญ่กว่ามาก[16]

ตั้งแต่ช่วงทศวรรษที่ 1990 เป็นต้นมา เมืองต่าง ๆ ในญี่ปุ่นมีการสร้าง "สถานีริมถนน" Roadside stations ตามทางหลวงและทางสายหลักที่มีรถบรรทุกใช้งานสูง ซึ่งนอกจากสิ่งอำนวยความสะดวกพื้นฐานแล้ว ส่วนใหญ่ยังประกอบไปด้วยร้านค้าและร้านอาหารท้องถิ่น รวมไปถึงผลผลิตทางการเกษตรในท้องถิ่น บางแห่งยังให้บริการข้อมูล ศาลาประชาคม บ่อน้ำพุร้อน สวนสาธารณะ และบริการเฉพาะจุดซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของแต่ละสถานี ปัจจุบันเปิดให้บริการมากกว่าหนึ่งพันแห่งในประเทศญี่ปุ่น[17]

ไต้หวัน

ในประเทศไต้หวัน ทีพักริมทางอยู่ภายใต้การดูแลของสำนักทางด่วน (Freeway Bureau) และ กองอำนวยการทางหลวง (Directorate General of Highways) มีที่พักริมทางจำนวน 16 แห่ง ตามทางด่วนสายสำคัญ 4 สาย คือ ทางด่วนหมายเลข 1 (ทางด่วนซุนยัตเซ็น), 3 (ทางด่วนฟอร์โมซา), 5 (ทางด่วนอนุสรณ์เจียงเหว่ยสุ่ย), 6 (ทางด่วนสุ่ยชาเหลียน) และทางด่วนแบบเก็บค่าผ่านทาง 1 แห่ง (ทางด่วนชายฝั่งตะวันตก)

ฟิลิปปินส์

ในประเทศฟิลิปปินส์ ที่พักริมทางมักจะประกอบไปด้วยพื้นที่ขนาดใหญ่ซึ่งประกอบไปด้วยร้านอาหารและพื้นที่การค้าเหนือสถานีบริการน้ำมัน ปัจจุบันมีที่พักริมทางจำนวน 10 แห่งในทางด่วนสาย North Luzon ที่พักริมทาง 9 แห่งในทางด่วนสาย South Luzon ที่พักริมทาง 3 แห่งในทั้งในเส้นทาง STAR Tollway และ SCTEX และน้ำมัน Caltex ในทางด่วนสาย Muntinlupa-Cavite

มาเลเซีย

ในประเทศมาเลเซีย ที่พักริมทางนั้นเป็นรูปแบบของสะพานร้านอาหารเหนือเส้นทาง overhead bridge restaurant (OBR) เป็นที่พักริมทางที่มีลักษณะพิเศษที่มีการก่อสร้างไว้เหนือสายทางด่วน สามารถเข้าถึงได้จากทั้งสองทิศทางจราจรของทางด่วน ซึ่งต่างจากที่พักริมทางทั่วไปที่สามารถเข้าถึงได้จากทิศทางการจราจรเดียวเท่านั้น