นักเป่าปี่แห่งฮาเมิลน์ นักเป่าขลุ่ยแห่งฮาเมิลน์ นักจับหนูแห่งฮาเมิลน์ (เยอรมัน: der Rattenfänger von Hameln) เป็นตัวละครในตำนานเมืองฮาเมิลน์ (ฮาเมลิน) รัฐนีเดอร์ซัคเซิน ประเทศเยอรมนีตำนานนี้มีที่มาจากสมัยกลาง เป็นเรื่องราวของนักเป่าปี่สวมชุดหลากสีผู้ใช้ปี่วิเศษขับไล่หนูออกจากเมือง[1] แต่เมื่อชาวเมืองปฏิเสธที่จะจ่ายค่าจ้างให้เขา นักเป่าปี่ตอบโต้ด้วยการเป่าปี่ล่อหลอกเด็กออกจากเมืองเหมือนตอนไล่หนู เรื่องราวฉบับนี้แพร่หลายเป็นคติชนและพบในงานเขียนของโยฮัน ว็อล์ฟกัง ฟ็อน เกอเทอ พี่น้องตระกูลกริมม์และรอเบิร์ต บราวนิง วลี "นักเป่าปี่" (pied piper) กลายเป็นอุปลักษณ์ของบุคคลที่ดึงดูดผู้ติดตามด้วยเสน่ห์และสัญญาลวง[2]มีทฤษฎีที่ขัดแย้งจำนวนมากเกี่ยวกับนักเป่าปี่แห่งฮาเมิลน์ บางส่วนเสนอว่านักเป่าปี่เป็นสัญลักษณ์แทนความหวังของชาวเมืองฮาเมิลน์ซึ่งเผชิญกับกาฬโรค การขับไล่หนูออกจากเมืองจึงเป็นการรักษาชีวิตชาวเมืองจากโรคระบาด[3]แหล่งข้อมูลแรกสุดของตำนานนี้มาจากเมืองฮาเมิลน์เอง โดยอยู่ในรูปหน้าต่างกระจกสีของโบสถ์เมืองฮาเมิลน์ราวปี ค.ศ. 1300 แม้ว่าโบสถ์ถูกทำลายในปี ค.ศ. 1660 แต่ยังคงหลงเหลือบันทึกเรื่องราวนี้[4]