นาซีดากัง
นาซีดากัง

นาซีดากัง

นาซีดากัง (มลายู: nasi dagang) หรือที่ในภาษามลายูปัตตานีเรียกว่า นาซิ ดาแกฺ (ออกเสียง: [nasiˀ daɡɛ])[1] เรียกเป็นภาษาไทยให้ใกล้เคียงได้ว่า "ข้าวมันแกงไก่" เป็นอาหารที่ชาวมุสลิมปักษ์ใต้นิยมรับประทานกันเป็นอาหารหลักโดยเฉพาะมื้อเช้า เป็นอาหารที่ให้คุณค่าทางอาหารสูง ประกอบด้วยข้าว แกงไก่หรือแกงปลาโอ และไข่ต้ม ความหมายของชื่ออาหารนี้มีหลายความหมาย บ้างว่าหมายถึงข้าวสำหรับคนอนาถา เพราะใช้ข้าวเจ้าหุงผสมกับข้าวเหนียว หรืออีกนัยหนึ่ง "ดากัง" (dagang) เป็นคำภาษาอินโดนีเซียที่แปลว่าหาบ ส่วนภาษามลายูปัตตานีเรียกว่า "ดาแกฺ" และยืมมาใช้หมายถึงคนต่างถิ่น จึงหมายถึงข้าวของคนต่างถิ่นที่นำมาเผยแพร่ในบริเวณนี้[2]ทางชายฝั่งตะวันตกของมาเลเซียจะเรียกนาซีเลอมักของชายฝั่งตะวันออกในรัฐตรังกานูและกลันตันว่า "นาซีดากัง" แต่ไม่พบในบริเวณอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม ทั้งนาซีดากังและนาซีเลอมักเป็นอาหารยอดนิยมในมาเลเซียทั้งสองด้านของคาบสมุทร ในตรังกานูและกลันตันนิยมทำนาซีดากังเป็นอาหารเช้าในเทศกาลฉลองการสิ้นสุดการถือศีลอด

นาซีดากัง

ภูมิภาค ภาคใต้ของไทย มาเลเซีย อินโดนีเซีย
ข้อมูลอื่น เรียกสับสนกับนาซีเลอมักในบางพื้นที่
ส่วนผสมหลัก ข้าวกินกับแกงไก่หรือแกงปลา
ผู้สร้างสรรค์ อาหารอินโดนีเซีย
อุณหภูมิเสิร์ฟ ร้อนหรืออุณหภูมิห้อง
ชื่ออื่น นาซิ ดาแกฺ (นาซิ ดาแฆ)
จาน จานหลัก
แหล่งกำเนิด อินโดนีเซีย