ค.ศ. 1942ค.ศ. 1943ค.ศ. 1944ค.ศ. 1945การสงครามทางเรือ:ปฏิบัติการบากราติออน (รัสเซีย: Oперация Багратион, อังกฤษ: Operaion Bagration) เป็นชื่อรหัสของปฏิบัติการรุกทางยุทธศาสตร์เบลารุส ค.ศ. 1944 ของโซเวียต ระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง ซึ่งกวาดล้องกำลังเยอรมนีออกจากสาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตเบลารุสและโปแลนด์ตะวันออก ระหว่างวันที่ 22 มิถุนายนถึง 19 สิงหาคม ค.ศ. 1944ปฏิบัติการดังกล่าวตั้งตามชื่อของเจ้าชายจอร์เจียสมัยคริสต์ศตวรรษที่ 18-19 ปิออตร์ บากราติออน (Pyotr Bagration) ซึ่งเป็นพลเอกแห่งกองทัพจักรวรรดิรัสเซียผู้ทรงได้รับบาดแผลฉกรรจ์ในยุทธการโบโรดีโน กองทัพดซเวียตซึ่งเกี่ยวข้องกับปฏิบัติการบากราติออนโดยตรงมีแนวรบบอลติกที่ 1 ภายใต้การบังคับบัญชาของพลเอกอีวาน บากราเมียน, แนวรบเบียโลรัสเซียที่ 1 ภายใต้การบังคับบัญชาของพลเอกคอนสตันติน โรคอสซอฟสกี ผู้ได้รับการเลื่อนยศเป็นจอมพลเมื่อวันที่ 29 มิถุนายน ค.ศ. 1944, แนวรบเบียโลรัสเซียที่ 2 ภายใต้การบังคับบัญชาของพลเอก (Colonel-General) จี. เอฟ. ซาฮารอฟ และแนวรบเบียโลรัสเซียที่ 3 ภายใต้การบังคับบัญชาของพลเอก (Colonel-General) อีวาน เชเนียฮอฟสกี ปฏิบัติการดังกล่าวลงเอยด้วยการที่กองทัพกลุ่มกลางของเยอรมนีเกือบถูกทำลายลงอย่างสิ้นเชิงและกองทัพที่เป็นส่วนของกองทัพกลุ่มกลาง ได้แก่ กองทัพที่ 4, กองทัพแพนเซอร์ที่ 3 และกองทัพที่ 9 มัน "เป็นความพ่ายแพ้อย่างหายนะที่สุดของกองทัพเยอรมันทั้งหมดในสงครามโลกครั้งที่สอง"[12] เมื่อสิ้นสุดปฏิบัติการ สหภาพโซเวียตตะวันตกส่วนมากได้รับการพิชิตคืนและกองทัพแดงได้ฐานที่มั่นคงในโรมาเนียและโปแลนด์เป้าหมายของปฏิบัติการนี้ซับซ้อนกว่ามาก กองทัพแดงปรับใช้มโนทัศน์การปฏิบัติการเชิงลึกโซเวียต ยุทธการเชิงลึกโซเวียตและมาสกีรอฟกา (การลวงทางทหาร) นวัตกรรมของโซเวียตเหล่านี้เป็นไปได้ส่วนหนึ่งเพราะการจัดหารถบรรทุกกว่า 220,000 คันจากสหรัฐอเมริกาเพื่อให้ทหารราบโซเวียตมียานยนต์ มีการเสนอแนะว่า เป้าหมายหลักของการรุกครั้งนี้ คือ หัวสะพานบนแม่น้ำวิสตูล่าทางตอนกลางของโปแลนด์ และปฏิบัติการบากราติออนนั้นเพื่อสร้างวิกฤตการณ์ในเบลารุสเซียเพื่อหันกองหนุนเคลื่อนที่เร็วไปยังส่วนกลางโดยเป็นส่วนหนึ่งของมาสกีรอฟกา ให้ออกมาจากพื้นที่ลูบลิน-เบรสท์, ลวอฟ-ซันโดเมียร์ซที่ซึ่งโซเวียตตั้งใจจะดำเนินการการรุกลวอฟ-ซานโดเมียร์ซ[13] และการรุกลุบลิน-เบรสท์[14]