เซนต์คิตส์และเนวิส (อังกฤษ: Saint Kitts and Nevis) หรือชื่อทางการคือ สหพันธรัฐเซนต์คิตส์และเนวิส (อังกฤษ: Federation of Saint Kitts and Nevis)[1] เป็นประเทศที่เป็นเกาะตั้งอยู่ในหมู่เกาะลีเวิร์ด ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของเลสเซอร์แอนทิลลีส ในภูมิภาคเวสต์อินดีส แถบแคริบเบียน จัดเป็นประเทศที่เล็กที่สุดในซีกโลกตะวันตกเมื่อวัดจากขนาดพื้นที่และจำนวนประชากร เซนต์คิตส์และเนวิสเป็นหนึ่งในประเทศสมาชิกของราชอาณาจักรเครือจักรภพที่มีสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 แห่งสหราชอาณาจักรทรงเป็นประมุข ประกอบด้วยเกาะหลัก 2 เกาะคือเกาะเซนต์คิตส์ หรือ เซนต์คริสโตเฟอร์ และเกาะเนวิส มีเมืองหลวงและหน่วยงานของรัฐบาลส่วนใหญ่ตั้งอยู่บนเกาะเซนต์คิตส์ ที่มีขนาดใหญ่กว่า ส่วนเกาะที่เล็กกว่าคือเนวิส ตั้งอยู่ห่างจากเกาะเซนต์คิตส์ไปทางตะวันออกเฉียงใต้ประมาณ 3 กิโลเมตร ตามประวัติศาสตร์แล้วประเทศเซนต์คิตส์และเนวิสเคยเป็นดินแดนโพ้นทะเลของสหราชอาณาจักร มีชื่อว่าเซนต์คริสโตเฟอร์-เนวิส-แองกวิลลา ประกอบไปด้วยเกาะเซนต์คิตส์, เกาะเนวิส และ แองกวิลลา ต่อมาในปี ค.ศ.1980 แองกวิลลา ได้แยกตัวออกมาแต่ก็ยังคงอยู่ภายใต้การปกครองของสหราชอาณาจักร จากนั้นในปี ค.ศ.1983 เกาะเซนต์คิตส์และเกาะเนวิส ได้รับเอกราชจากสหราชอาณาจักรและก่อตั้งขึ้นเป็นสหพันธรัฐเซนต์คิตส์และเนวิส โดยอาณาเขตทางด้านทิศเหนือรวมถึงทิศตะวันตกเฉียงเหนืออยู่ใกล้กับแองกวิลลา (สหราชอาณาจักร) , เกาะซินต์เอิสตาซิยึส และ เกาะซาบา (เนเธอร์แลนด์) , แซ็ง-บาร์เตเลมี (ฝรั่งเศส) , เกาะเซนต์มาร์ติน อันแบ่งส่วนบนเป็นแซ็ง-มาร์แต็ง (ฝรั่งเศส) และส่วนล่างเป็น ประเทศซินต์มาร์เติน ส่วนอาณาเขตทางด้านตะวันออกเฉียงเหนืออยู่ใกล้เคียงกับประเทศแอนติกาและบาร์บูดา และทางตะวันออกเฉียงใต้อยู่ใกล้กับเกาะมอนต์เซอร์รัตของสหราชอาณาจักรเซนต์คิตส์และเนวิสนับได้ว่าเป็นดินแดนแรกในแถบแคริบเบียนที่มีชาวยุโรปไปตั้งรกรากอาศัยอยู่ โดยเกาะเซนต์คิตส์เป็นอาณานิคมแห่งแรกของอังกฤษและฝรั่งเศสในแถบทะเลแคริบเบียน และได้รับฉายาว่า "มาตุภูมิแห่งอาณานิคมเวสต์อินดีส์"