รายชื่อทรอยก้า ของ ผู้นำสหภาพโซเวียต

ทรอยก้า คือชื่อเรียกกลุ่มอำนาจร่วมซึ่งมีเกิดขึ้นทั้งหมด 3 ครั้ง ครั้งแรกคือหลังการเสียชีวิตของเลนิน ครั้งสองคือหลังการเสียชีวิตของสตาลิน และครั้งสุดท้ายหลังการหมดอำนาจของครุชชอฟ[39]การปกครองสหภาพโซเวียตแบบไม่มีผู้นำคนเดียวแต่เป็นการกระจายอำนาจจากการที่คนในกลุ่มนั้นมีอำนาจพอ ๆ กัน[26][17]

สมาชิก
(เกิด–เสียชีวิต)		ดำรงตำแหน่งหมายเหตุ
ไฟล์:Stalin lg zlx1.jpgพฤษภาคม 1922[40]
↓
1925[41]		เมื่อวลาดีมีร์ เลนินเริ่มมีสุขภาพไม่ดี ทรอยก้าก็ก่อตั้งขึ้นประกอบด้วยลฟ คาเมเนฟ โจเซฟ สตาลินและ กรีโกรี ซีนอฟเยฟ ทรอยก้าทลายลงไปเมื่อ คาเมเนฟ และ ซีนอฟเยฟ ตัดสินใจเข้าร่วมฝ่ายเลออน ทรอตสกี..[41] ต่อมา คาเมเนฟ, ซีนอฟเยฟ และทรอตสกี ถูกฆ่าตายจากคำสั่งกวาดล้างของสตาลิน
เลฟ คาเมเนฟ
(1883–1936)[42]		โจเซฟ สตาลิน
(1878–1953)[12]		กรีโกรี ซีนอฟเยฟ
(1883–1936)[43]
13 มีนาคม 1953[17]
↓
26 มิถุนายน 1953[44]		ในทรอยก้าประกอบด้วยลัฟเรนตีย์ เบรียาเกออร์กี มาเลนคอฟและ วยาเชสลาฟ โมโลตอฟ[45] และสิ้นสุดลงเมื่อ โมโลตอฟ และมาเลนคอฟทรยศ เข้าร่วมกับฝ่าย นีกีตา ครุชชอฟ และได้จับกุม เบรียาและถูกฆ่าตายในเวลาต่อมา.[21]
ลัฟเรนตีย์ เบรียา
(1899–1953)[17]		เกออร์กี มาเลนคอฟ
(1902–1988)[17]		วยาเชสลาฟ โมโลตอฟ
(1890–1986)[17]
14 ตุลาคม 1964[22]
↓
16 มิถุนายน 1977[26]		ประกอบด้วยสมาชิกชั้นนำของกลุ่มผู้นำและประกอบด้วย เลโอนิด เบรจเนฟ เป็นเลขาธิการพรรคคอมมิวนิสต์อะเลคเซย์ โคซีกิน เป็นนายกรัฐมนตรีและอะนัสตัส มีโคยัน เป็นประธานของคณะกรรมการบริหารของศาลฎีกาโซเวียต หลังจากนั้นนีโคไล ปอดกอร์นืยประธานคณะผู้บริหารสูงสุดแห่งสภาโซเวียตสูงสุด ได้ขึ้นมามีอำนาจแทน อะนัสตัส มีโคยัน ในช่วงการควบรวมกิจการอย่างค่อยเป็นค่อยไป และสลายไปเมื่อปอดกอร์นืยลงจากตำแหน่งในปี ค.ศ. 1977 ในฐานะประธานคณะกรรมการบริหาร[26]
เลโอนิด เบรจเนฟ
(1906–1982)[22]		อะเลคเซย์ โคซีกิน
(1904–1980)[22]		นีโคไล ปอดกอร์นืย
(1903–1983)[22]

ใกล้เคียง

ผู้นำฝ่ายอักษะระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง ผู้นำฝ่ายสัมพันธมิตรระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง ผู้นำสูงสุดอิหร่าน ผู้นำฝ่ายสัมพันธมิตรระหว่างสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ผู้นำฝ่ายมหาอำนาจกลางระหว่างสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ผู้นำสูงสุดของเกาหลีเหนือ ผู้นำสหภาพโซเวียต ผู้นำเวียดนามใต้ ผู้นำสูงสุดของจีน ผู้นำฝ่ายค้านในสภาผู้แทนราษฎร