ผู้นำสูงสุด (จีน: 最高领导人; พินอิน: Zuìgāo Lǐngdǎorén) เป็นคำเรียกอย่างไม่เป็นทางการสำหรับบุคคลสำคัญทางการเมืองที่สำคัญที่สุดในสาธารณรัฐประชาชนจีน โดยทั่วไปแล้วผู้นำสูงสุดจะควบคุมพรรคคอมมิวนิสต์จีน และกองทัพปลดปล่อยประชาชน ซึ่งมักจะดำรงตำแหน่งเลขาธิการพรรคคอมมิวนิสต์จีน และประธานคณะกรรมาธิการการทหารส่วนกลาง [1][2] ภายใต้ระบบรัฐพรรคการเมืองเดียวของจีน ประมุขแห่งรัฐ (ประธานาธิบดี) ไม่จำเป็นต้องเป็นผู้นำสูงสุดเสมอไป เนืองจากบทบาทของพรรคคอมมิวนิสต์จีนมีความสำคัญทางการเมืองมากกว่าตำแหน่งของรัฐ[3]คำนี้มีชื่อเสียงโด่งดังในยุคของเติ้ง เสี่ยวผิง (2521–2532) เมื่อเขาสามารถใช้อำนาจทางการเมืองได้โดยไม่ต้องดำรงตำแหน่งในรัฐบาลหรือพรรคอย่างเป็นทางการ (เติ้งไม่ได้ดำรงตำแหน่งประมุขแห่งรัฐ หัวหน้ารัฐบาล หรือเลขาธิการพรรคฯ)[4]อย่างไรก็ตาม คำนี้ถูกใช้ไม่บ่อยนักในการกล่าวถึงผู้ที่สืบทอดตำแหน่งต่อจากเติ้ง ได้แก่ เจียง เจ๋อหมิน, หู จิ่นเทา และสี จิ้นผิง ซึ่งล้วนดำรงตำแหน่งในพรรคอย่างเป็นทางการ คือ เลขาธิการพรรคฯ (ผู้นำพรรค) ประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน (ประมุขแห่งรัฐ) และประธานคณะกรรมาธิการการทหารส่วนกลาง (ผู้บัญชาการทหารสูงสุด) ดังนั้นในเวทีระหว่างประเทศ เจียง หู และสี จึงมักถูกเรียกว่าประธานาธิบดี ซึ่งเป็นตำแหน่งที่ประมุขแห่งรัฐส่วนใหญ่ใช้[3]อย่างไรก็ตาม ผู้ที่สืบทอดตำแหน่งต่อจากเติ้งได้รับอำนาจที่แท้จริงจากตำแหน่งเลขาธิการทั่วไป ซึ่งเป็นตำแหน่งหลักในโครงสร้างอำนาจของจีน[5] และโดยทั่วไปนักวิชาการมองว่าเป็นผู้ดำรงตำแหน่งนี้ถือได้ว่าเป็นผู้นำสูงสุด[6] ตำแหน่งประธานาธิบดีเป็นเพียงตำแหน่งทางพิธีการตามรัฐธรรมนูญ[หมายเหตุ 1] ส่วนตำแหน่งที่ทรงอำนาจที่สุดในระบบการเมืองจีนคือ เลขาธิการพรรคฯ[8]ผู้นำสูงสุดคนปัจจุบันของจีน คือ สี จิ้นผิง[9] ได้รับการพิจารณาให้เข้ารับตำแหน่งในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2555[10]