ชาวพม่าเชื้อสายมลายู มักถูกเรียกโดยชนพื้นเมืองแถบนั้นว่า ปะซู พวกเขาได้อพยพมาจากมาเลเซีย และดินแดนทางตอนใต้ฝั่งตะวันตกของไทย เข้ามาตั้งถิ่นฐานในแถบตะนาวศรี (Tanah Seri ตาเนาะซรี) โดยเฉพาะในเขตเมืองเกาะสอง (Pulodua ปูโลดูวอ) เพื่อทำการค้าขายเมื่อครั้งเมื่อพม่ายังตกเป็นอาณานิคมของอังกฤษในช่วงปี ค.ศ. 1824-1948 และตะนาวศรีจึงรู้จักกันในนามว่า วิกตอเรียพอยต์ เพื่อเทิดพระเกียรติสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย ชาวมลายูส่วนหนึ่งอพยพมาจากอำเภอละงู จังหวัดสตูล[4]

กลุ่มชาวมลายู-อาหรับ ที่นำโดยนายูดา อาเหม็ด ได้เดินทางรอบหมู่เกาะมะริดเพื่อหาสินค้าในการค้าขาย และท้ายที่สุดพวกเขาก็เริ่มการตั้งถิ่นฐานลงในแถบอ่าววิกตอเรียพอยต์ นอกจากนี้บางส่วนได้ตั้งถิ่นฐานร่วมกับชาวจีน และชาวสยาม อย่างเมืองบกเปี้ยน[5] และเมืองมะลิวัลย์โดยเฉพาะตามชายฝั่ง[6] และตั้งหมู่บ้านเรียงรายกันบนหมู่เกาะในเขตอ่าวเบงกอล[7]

ปัจจุบันชาวพม่าเชื้อสายมลายูกว่า 10,000 คน ได้อพยพออกจากดินแดนตะนาวศรี ส่วนใหญ่ได้อพยพไปยังประเทศมาเลเซีย, เกาะสินไห จังหวัดระนอง[8][9] บางส่วนอพยพไปยังส่วนอื่นของพม่า โดยเฉพาะที่ย่างกุ้ง