พระกาฬชัยศรี
พระกาฬชัยศรี

พระกาฬชัยศรี


พระกาฬไชยศรี หรือ พระกาฬ เป็นเทวดาในศาสนาฮินดู[1]และได้รับการนับถือเป็นยิดัมและธรรมบาลตามความเชื่อของชาวพุทธในทิเบตในนาม พระมหากาล โดยสังกัดรัตนโคตรของพระรัตนสัมภวะพุทธะ มีลักษณะคล้ายเหรุกะ ภาคดุร้ายมี 16 แขน มือถือหัวกะโหลกและกริช มีเปลวไฟพวยพุ่งรอบกาย สวมมงกุฏกระโหลก มีมาลัยร้อยด้วยศีรษะมนุษย์ มีงูพันรอบกาย. , ในศาสนาฮินดูพระองค์คืออวตารของพระศิวะ. [1]และทรงเป็นเทพสวามีของพระนางกาลี.[2][3][4] , ในคติศาสนาพุทธนิกายวัชรยาน , เซน , พุทธศาสนาแบบจีนและพุทธศาสนาแบบญี่ปุ่น พระองค์คือไดโกกุ หนึ่งในเจ็ดเทพเจ้าโชคลาภ. เทวรูปพระองค์ที่มีชื่อเสียงในไทย คือ เทวรูปศาลหลักเมืองกรุงเทพมหานคร.[5]บางท้องที่เชื่อว่าท่านเป็นเจ้าแห่งนาค ปกครองนาคที่ดูแลทรัพย์สมบัติเบื้องล่าง จึงถือเป็นเทพเจ้าแห่งความมั่งคั่งองค์หนึ่ง ในจีนและญี่ปุ่นถือเป็นเทพเจ้าแห่งโชค บางแห่งถือว่าท่านเป็นเทพแห่งการพักแรม ในอินเดียถือว่าท่านเป็นเทพองค์เดียวกับท้าวกุเวร

พระกาฬชัยศรี

ส่วนเกี่ยวข้อง เทวดาในศาสนาฮินดู
พระศิวะ
เทพารักษ์
ศาลหลักเมืองกรุงเทพมหานคร.
วิมาน สุสาน
เชิงตะกอน
ป่าช้า (มีหลายรายงาน)
คู่ครอง พระแม่กาลี
พาหนะ สุนัข(ในคติศาสนาฮินดูโบราณ)
นกแสก (ในคติไทย)
ชื่อในการทับศัพท์ภาษาสันสกฤต kāla Deva
อาวุธ ขัฑคะ
ตรีศูล
กปาละ
ชื่อในอักษรเทวนาครี काल देव

ใกล้เคียง

พระกาลี พระกาล พระกาฬุทายีเถระ พระกาฬไชยศรี พระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช