ชื่อทางการของเมืองในภาษาเขมร[2] คือ กรง (กรุง, นคร, เมือง) เปรียะ (พระ) สีหนุ (พระนามของพระมหากษัตริย์รัชกาลก่อน) รวมกันเป็น "เมืองพระสีหนุ" พระบาทสมเด็จพระนโรดม สีหนุ (ขึ้นครองราชย์ 2484-2498, 2536-2547) ยังทรงเป็นที่เคารพนับถือเป็นบิดาของชาติ[3] คำว่า "สีหนุ" มาจากภาษาสันสกฤต แบ่งเป็นคำภาษาบาลี 2 คำ ได้แก่ สีห (สิงห์) และ หนุ (กราม, ขากรรไกร)