เมื่อพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 2 เสด็จไปโบลอยน์เซอร์แมร์ในฝรั่งเศสเพื่อเสกสมรสกับอิสซาเบลลา ทรงทิ้งให้เพียร์ส เกฟสตันพระสหายและที่ปรึกษาเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ นอกจากนั้นก็ทรงแต่งตั้งให้เป็นเอิร์ลแห่งคอร์นวอลล์และมอบมาร์กาเร็ตแห่งกลอสเตอร์พระนัดดาให้เป็นภรรยา

กลุ่มขุนนางไม่พอใจกับการกระทำของพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดและไม่ชอบเกฟสตัน จึงพยายามหาทางขับเกฟสตันออกจากราชสำนักโดยร่วมกันออกกฎบัตร ค.ศ. 1311 (Ordinances of 1311) ที่จำกัดอำนาจของพระมหากษัตริย์ แต่พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดก็ทรงเรียกตัวเกฟสตันกลับ แต่ในปี ค.ศ. 1312 เกฟสตันก็ถูกสังหารโดยเอิร์ลแห่งแลงคาสเตอร์และพรรคพวกโดยกล่าวอ้างว่าเกฟสตันนำพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดไปในทางที่ผิด เกฟสตันถูกไล่ตามและสังหารที่หมู่บ้านลีค วูตันซึ่งในปัจจุบันยังมีอนุสรณ์ชื่อ เกฟสตันครอสตั้งอยู่

หลังจากเกฟสตันถูกสังหารพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดก็ทรงพยายามทำลายผู้เป็นศัตรูต่อพระองค์ ระหว่างนั้นกลุ่มขุนนางที่เป็นปฏิปักษ์ต่อพระองค์ก็อ่อนตัวลง พอถึงกลางเดือนกรกฎาคม อายเมอร์ เดอ วาเล็นซ์ เอิร์ลแห่งเพ็มโบรคที่ 2 ก็ถวายคำแนะนำให้ประกาศสงครามกับขุนนาง ขุนนางผู้ที่ไม่อยากเสี่ยงชีวิตอีกต่อไปจึงยอมทำการเจรจากับพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดในปี ค.ศ. 1312 ในเดือนตุลาคม เอิร์ลแห่งแลงคาสเตอร์, วอริค, อารันเดล และ แฮระฟอร์ด ก็ขอพระราชทานอภัยโทษจากพระเจ้าเอ็ดเวิร์ด