พระเจ้าแทโจเมื่อครั้งยังเป็นขุนพลอี ซ็อง-กเย นั้นมีภรรยาอยู่คนหนึ่งมาจากตระกูลฮัน (한씨, 韓氏) มีลูกชายหกคน แต่นางเสียชีวิตไปก่อนในค.ศ. 1391 เมื่อพระเจ้าแทโจปราบดาภิเษกขึ้นครองราชสมบัตินั้น ได้อภิเษกใหม่กับพระมเหสีชินด็อก ตระกูลคัง (신덕왕후 강씨, 神德王后 康氏) และตั้งพระชายาเก่าตระกูลฮันเป็นพระมเหสีชินอี (신의왕후, 神懿王后) พระเจ้าแทโจมีพระโอรสกับพระมเหสีชินด็อกสองพระองค์ พระเจ้าแทโจสถาปนาเจ้าชายอีอัน (의안대군, 宜安大君) ลีบังซอก (이방석, 李芳碩) พระโอรสของพระนางชินด็อกเป็นรัชทายาท สร้างความไม่พอใจแก่พระโอรสทั้งหลายที่ประสูติแต่พระมเหสีฮันเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะเจ้าชายจองอัน (정안대군, 靖安大君) ลีบังวอน ซึ่งมีความทะเยอทะยานและที่ผ่านมาได้ช่วยเหลือพระบิดาอย่างมาก

พระมเหสีชินด็อกสิ้นพระชนม์ในค.ศ. 1397 เกิดข่าวลือว่าพระเจ้าแทโจหมายจะยกย่องพระโอรสที่ประสูติแต่พระมเหสีใหม่ให้เหนือกว่าพระโอรสที่ประสูติจากพระมเหสีเก่า[6] ในค.ศ. 1398 ลีบังวอนจึงตัดสินใจลอบสังหารลีบังบอน (이방번, 李芳蕃) และลีบังซอก พระโอรสของพระมเหสีชินด็อกทั้งสองพระองค์ รวมทั้งสังหารช็อง โด-จ็อนที่ให้การสนับสนุนเจ้าชายลีบังซอกเป็นรัชทายาท เรียกว่า เหตุการณ์จลาจลของเจ้าชาย (왕자의난, 王子－亂) ครั้งที่หนึ่ง เจ้าชายลีบังวอนตั้งพระเชษฐาเจ้าชายยองอัน (영안대군, 永安大君) ลีบังกวา (이방과, 李芳果) เป็นรัชทายาทแทน

หลังจากที่สูญเสียพระมเหสีและพระโอรสเข่นฆ่ากันเอง พระเจ้าแทโจก็หมดอาลัยตายอยากกับพระชนม์ชีพแล้วจึงสละราชสมบัติในปีค.ศ. 1398 แล้วเสด็จไปประทับที่เมืองฮัมฮึงหรือฮัมนุงบ้านเกิด องค์ชายลีบังกวาขึ้นครองราชสมบัติต่อเป็น พระเจ้าช็องจง (정종, 定宗) แต่ความทะเยอทะยานของเจ้าชายลีบังวอนและการนองเลือดยังไม่จบสิ้น