เมนูนำทาง
พระเจ้าโลแทร์แห่งฝรั่งเศส ขึ้นครองบัลลังก์
โลแธร์เสด็จพระราชสมภพในล็องช่วงใกล้สิ้นปี ค.ศ. 941 ทรงเป็นพระโอรสคนโตของพระเจ้าหลุยส์ที่ 4 กับแกร์แบร์กาแห่งซัคเซิน[3] พระองค์สืบทอดตำแหน่งต่อจากพระบิดาในวันที่ 10 กันยายน ค.ศ. 954 ด้วยพระชนมายุ 13 พรรษา และได้รับการสวมมงกุฎที่วิหารแซ็งต์เรมีโดยอาร์ทูด์แห่งแร็ง อาร์ชบิชอปแห่งแร็งในวันที่ 12 พฤศจิกายน ค.ศ. 954[4]
พระราชินีแกร์แบร์กาทำข้อตกลงกับอูกมหาราช ดยุคของชาวแฟรงก์และเคานต์แห่งปารีส น้องเขยผู้เป็นที่ปรึกษาของพระบิดาของพระเจ้าโลแธร์[5] โดยขอให้อูกสนับสนุนการปกครองของพระเจ้าโลธาร์แลกกับการที่อูกจะได้ปกครองดัชชีอากีแตนและพื้นที่หลายแห่งของราชอาณาจักรบูร์กอญ[6] ในฐานะกึ่งผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน พระเจ้าโลแธร์ได้รับราชอาณาจักรที่แตกเป็นเสี่ยงเป็นมรดก ผู้ทรงอิทธิพลกลุ่มใหญ่ยึดที่ดิน, สิทธิ์ชอบธรรม และตำแหน่งต่างๆ เป็นของตนโดยแทบไม่สนใจพระราชอำนาจของกษัตริย์[7] ผู้ทรงอิทธิพลอย่างอูกมหาราชกับแอร์แบต์ที่ 2 เคานต์แห่งแวร์ม็องดัวส์มักคอยคุกคามอยู่ลับหลัง[8]
ในปี ค.ศ. 955 พระเจ้าโลแธร์กับอูกมหาราชร่วมกันปิดล้อมปัวติเยส์จนได้เมืองมา เมื่ออูกมหาราชสิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 956 พระเจ้าโลแธร์ซึ่งมีพระชนมายุเพียง 15 พรรษาตกอยู่ภายใต้การพิทักษ์ของบรูโน อาร์ชบิชอปแห่งโคโลญ พระอนุชาของพระเจ้าออทโทที่ 1 แห่งราชอาณาจักรแฟรงก์ตะวันออกซึ่งเป็นพระมาตุลา พระเจ้าโลแธร์เป็นคนไกล่เกลี่ยสงบศึกระหว่างบุตรชายทั้งสองของอูก คือ อูก กาแปกับออทโท ดยุคแห่งบูร์กอญ ตามการแนะนำของบรูโน กษัตริย์พระราชทานปารีสและตำแหน่งดยุคของชาวแฟรงก์ให้อูก กาแป และยกดัชชีบูร์กอญให้บรูโนในปี ค.ศ. 956
เมนูนำทาง
พระเจ้าโลแทร์แห่งฝรั่งเศส ขึ้นครองบัลลังก์ใกล้เคียง
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าภาณุพันธุ์ยุคล พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงราชบุรีดิเรกฤทธิ์ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจุลจักรพงษ์ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลี กรมหมื่นสุทธนารีนาถ พระเจ้าอโศกมหาราช พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระกำแพงเพชรอัครโยธิน พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัด เรซา ปาห์ลาวี พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระจันทบุรีนฤนาถ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอนุสรมงคลการแหล่งที่มา
WikiPedia: พระเจ้าโลแทร์แห่งฝรั่งเศส