พายุไต้ฝุ่นทิปเป็นพายุหมุนเขตร้อนที่ใหญ่ที่สุดในโลกด้วยเส้นผ่าศูนย์กลาง 2,220 กม. (1,380 ไมล์) เป็นเกือบสองเท่าของสถิติก่อนหน้านี้ที่ 1,130 กิโลเมตร (700 ไมล์) เมื่อเทียบพายุไต้ฝุ่นมาร์จในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2494[8][9][10] ขณะที่พายุไต้ฝุ่นทิปมีขนาดใหญ่ที่สุด โดยมีขนาดเกือบครึ่งหนึ่งของประเทศสหรัฐอเมริกา[11] อุณหภูมิสูงสุดภายในตาพายุของไต้ฝุ่นทิปคือ 30 °C (86 °F) ซึ่งนับว่าสูงเป็นพิเศษ[1] ด้วยความเร็วลมเฉลี่ย 10 นาทีที่ 160 ไมล์ต่อชั่วโมง (260 กม./ชม.) พายุไต้ฝุ่นทิปเป็นพายุไซโคลนที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาพายุหมุนเขตร้อน โดยสำนักงานอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น

พายุไต้ฝุ่นทิปเป็นพายุหมุนเขตร้อนที่รุนแรงที่สุดในประวัติศาสตร์ด้วยแรงกดอากาศเพียง 870 mbar (25.69 inHg) ต่ำกว่าสถิติของพายุก่อนหน้านี้โดยซูเปอร์ไต้ฝุ่นจูนในปี 2518[1][12][13] ประมาณ 6 mbar (0.18 inHg) สถิติของไต้ฝุ่นทิปทางเทคนิคแล้วยังคงเป็นอันดับหนึ่งแม้ว่าจะสิ้นสุดการลาดตระเวนของเที่ยวบินลาดตระเวนตามปกติในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตกในเดือนสิงหาคมปี 2530 นักวิจัยสมัยใหม่ได้ตั้งคำถามว่าไต้ฝุ่นทิปยังคงสถิติความแข็งแกร่งอยู่หรือไม่ หลังจากการศึกษาอย่างละเอียด นักวิจัยสามคนระบุว่าพายุไต้ฝุ่นสองลูกคือ ไต้ฝุ่นแองเจล่าในปี 2538 และ ไต้ฝุ่นเกย์ในปี 2535 มีจำนวนค่าทางดีโวแร็คที่สูงกว่าไต้ฝุ่นทิปและสรุปว่าหนึ่งหรือทั้งสองอาจรุนแรงกว่าไต้ฝุ่นทิป[14] พายุลูกใหม่ๆ อาจมีความรุนแรงมากกว่าไต้ฝุ่นทิปที่จุดแรงสุด เช่นการประมาณค่าความเข้มข้นที่ได้จากดาวเทียมสำหรับพายุไต้ฝุ่นไห่เยี่ยนในปี 2556 ชี้ให้เห็นว่ามีแรงกดอากาศเพียง 858 mbar (25.34 inHg)[15] แต่เนื่องจากการขาดแคลนการสังเกตโดยตรงของนักวิจัยและการสังเกตของนักล่าพายุดังนั้นพายุเหล่านี้จึงไม่มีข้อสรุปที่แน่ชัด

แม้ความรุนแรงและความเสียหายของพายุไต้ฝุ่นทิป แต่ชื่อ ทิป ยังไม่ถูกปลดออกจากรายชื่อและถูกนำกลับมาใช้ใหม่ในปี 2526, 2529 และ 2532