ประวัติทางอุตุนิยมวิทยาของพายุไต้ฝุ่นทิป[2]

• ต้นเดือนตุลาคม เกิดร่องมรสุมบริเวณมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตกเยื้องออกมาจากฟิลิปปินส์ไปทางหมู่เกาะมาร์แชล
• วันที่ 3 ตุลาคม พายุโซนร้อนโรเจอร์ก่อตัวจากร่องมรสุมเดียวกันทางตะวันตกเฉียงใต้ของกวม
• วันที่ 5 ตุลาคม ร่องรอยความไม่สงบที่เกิดจากการเคลื่อนที่ของความกดอากาศต่ำ มีความรุนแรงมากพอที่จะกำหนดให้เป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อนที่ 23
• วันที่ 9 ตุลาคม การเคลื่อนที่ไปด้านหน้าของพายุทิปมีความเสถียรมากขึ้นและเคลื่อนที่ไปทางตะวันตกเฉียงเหนือไปยังกวม หลังจากนั้นพายุหมุนเขตร้อนทิปหันไปทางทิศตะวันตกและกลายเป็นพายุไต้ฝุ่นในไม่นาน
• วันที่ 11 ตุลาคม พายุไต้ฝุ่นทิปเป็นซุปเปอร์ไต้ฝุ่นที่มีความเร็วลมอย่างน้อย 241 กม./ชม. (150 ไมล์ต่อชั่วโมง) และวัดเส้นผ่านศูนย์กลางของพายุไต้ฝุ่นได้ 2,220 กิโลเมตร
• วันที่ 12 ตุลาคม พายุไต้ฝุ่นทิปยังคงทวีความรุนแรงเหนือน่านน้ำเปิดของมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก จนกระทั่งถึงจุดสูงสุด อยู่ทางประมาณ 837 กม. (520 ไมล์) ทางตะวันตกเฉียงเหนือของกวม เมื่อมาถึงจุดนี้วัดอัตราเร็วลมได้ 306 กิโลเมตรต่อชั่วโมง (190 ไมล์ต่อชั่วโมง) ตาพายุกว้าง 15 กม. (9.3 ไมล์) และแรงดันส่วนกลางอยู่ที่ 870 มิลลิบาร์ (hPa)
• วันที่ 17 ตุลาคม พายุไต้ฝุ่นอ่อนกำลังลง มีขนาดเล็กลงจากนั้นเคลื่อนที่เป็นแนวโค้งไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ
• วันที่ 19 ตุลาคม ไต้ฝุ่นทิปที่อ่อนกำลังลงอย่างมาก ได้ขึ้นฝั่งที่เกาะฮอนชูซึ่งเป็นเกาะที่ใหญ่ที่สุดของญี่ปุ่นด้วยอัตราเร็วลม 129 กิโลเมตรต่อชั่วโมง (80 ไมล์ต่อชั่วโมง)
• วันที่ 22 ตุลาคม พายุเคลื่อนที่ข้ามเกาะอย่างรวดเร็วและสลายตัวอย่างรวดเร็ว พายุกลายเป็นพายุหมุนนอกเขตร้อน ที่ทางภาคเหนือของเกาะฮอนชูเพียงไม่กี่ชั่วโมงหลังจากขึ้นฝั่งแผ่นดินใหญ่ เศษของพายุหมุนนอกเขตร้อนทิปเคลื่อนที่ไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือและค่อยๆ อ่อนกำลังลง และข้ามผ่านเส้นแบ่งเขตวันสากลในวันเดียวกัน
• วันที่ 24 ตุลาคม พายุถูกพบครั้งสุดท้ายใกล้กับหมู่เกาะอะลูเชียน รัฐอะแลสกา