มีผู้พูดเป็นภาษาแม่ในเกาะเซบู เกาะโบโฮล ทางตะวันออกของเกาะเนโกรส ทางตะวันตกของเกาะเลเตและบีลีรัน ทางใต้ของเกาะมัสบาเต และเกือบตลอดเกาะมินดาเนา มีผู้พูดเป็นบางเมืองในเกาะซามาร์ กระทั่ง พ.ศ. 2518 ภาษานี้เป็นรองภาษาตากาล็อกในด้านจำนวนผู้พูดทั้งหมด แต่ภาษาเซบูมีผู้พูดเป็นภาษาแม่มากกว่า การอพยพจากเซบู โบโฮล และเนโกรสเข้าสู่มินดาเนา ทำให้มีประชากรที่พูดภาษาเซบูมากขึ้น บางสำเนียงของภาษาเซบูเรียกชื่อเป็นภาษาใหม่ ผู้อยู่ในโบโฮลมักเรียกภาษาเซบูว่า โบล-อาโนน ในขณะที่ผู้พูดภาษาเซบูในเลเตเรียกภาษาของตนเองว่ากานา

นอกจากนั้น ภาษานี้ยังใช้โดยชาววาไรในซามาร์และเลเต ชาวโปโรฮาโนนในโปโร ชาวอีลองกอสในเนโกรสโอรีเยนตัล ชาวเอสกายาในโบโฮล และโดยชนกลุ่มน้อยทั้งที่เป็นชนพื้นเมืองและผู้อพยพในมินดาเนา ภาษาเซบูเรียงประโยคแบบกริยา-ประธาน-กรรม ส่วนแรกของประโยคเป็นส่วนที่เน้น คำนามและคำคุณศัพท์เชื่อมเข้าด้วยกันด้วยคำเชื่อม nga