รูปแบบการเขียนและการทำงาน ของ ภาษาเบรนฟัก

ภาษาเบรนฟักประกอบด้วยคำสั่งเพียง 8 ชนิด เขียนแทนด้วยอักษรหนึ่งตัวต่อหนึ่งคำสั่ง โปรแกรมภาษาเบรนฟักจะทำงานตามคำสั่งไปทีละตัวอักษร ในขณะที่อักษรอื่นที่ปรากฏจะถูกข้ามไป อักษรทั้ง 8 ตัวมีความหมายที่เทียบเท่ากับภาษาซีสามารถแจกแจงได้ดังนี้

คำสั่งความหมายโค้ดภาษาซีที่เทียบเท่า*
>เพิ่มพอยเตอร์ขึ้นหนึ่ง (ย้ายพอยเตอร์ไปยังเซลล์ถัดไป)++ptr;
<ลดพอยเตอร์ลงหนึ่ง (ย้ายพอยเตอร์ไปยังเซลล์ก่อนหน้า)--ptr
+เพิ่มค่าในพอยเตอร์ขึ้นหนึ่ง++(*ptr);
-ลดค่าในพอยเตอร์ลงหนึ่ง--(*ptr);
.แสดงผลเป็นอักษรตามรหัสแอสกีจากค่าในพอยเตอร์putchar(*ptr);
,รับข้อมูลอักษรเข้าและเก็บค่ารหัสแอสกีลงในพอยเตอร์*ptr=getchar();
[กระโดดไปยัง ] ถ้าค่าในพอยเตอร์เป็นศูนย์while (*ptr) {
]กระโดดไปยัง [ ถ้าค่าในพอยเตอร์ไม่เป็นศูนย์}
* จากตาราง สมมติว่า ptr เป็นพอยเตอร์ประเภท unsigned char* และได้กำหนดค่าให้ชี้ไปยังอาร์เรย์ที่มีสมาชิกเป็นศูนย์แล้ว

ภาษาเบรนฟักทำงานบนอาร์เรย์ขนาด 30,000 เซลล์ (ช่อง) โดยมีตัวแปรพอยเตอร์ที่เคลื่อนย้ายได้เป็นตัวชี้ตำแหน่งเซลล์ปัจจุบัน เมื่อเริ่มต้นโปรแกรม ทุกเซลล์จะมีข้อมูลเป็นศูนย์ และพอยเตอร์ชี้ที่เซลล์แรกเสมอ (ที่ดัชนีของเซลล์เท่ากับศูนย์) โปรแกรมจะดำเนินตามคำสั่งในซอร์สโค้ดไปทีละคำสั่งจนกระทั่งสิ้นสุดที่อักษรตัวสุดท้าย การแสดงผลบนจอภาพและการรับข้อมูลเข้าจากคีย์บอร์ดเป็นตัวอักษรจะอ้างถึงค่าตามรหัสแอสกี (หรือรหัสอักขระตามที่คอมพิวเตอร์ใช้)