มเหสีและโอรสธิดา ของ มหายมยักษ์

มหายมยักษ์มีมเหสีชื่อนางจันทรประภาศรี นางจันทรประภา มีธิดาชื่อนางพิรากวน และมีโอรสชื่อ ไมยราพณ์ กษัตริย์เมืองบาดาลองค์ที่ 3 ต่อมา ไมยราพณ์ ตาย บุตรของนางพิรากวน ชื่อ ไวยวิก หรือ วันยุวิก ได้เป็นกษัตริย์ครองเมืองบาดาลองค์ที่ 4

ก่อนหน้ามหายมยักษ์ถัดไป
สหมลิวันกษัตริย์กรุงบาดาลในเรื่อง รามเกียรติ์
ไมยราพณ์
ฉบับ
มเหศวรพงศ์
พระอิศวรพระอุมาพระขันทกุมารพระพิฆเนศวรพระวิษณุพระลักษมีพระมเหศวรีพระพรหมพระสุรัสวดีพระอินทร์พระนางสุจิตราพระนางสุชาดาพระนางสุธรรมาพระนางสุนันทาพระจิตตุบทพระจิตตุบาทพระจิตตุราชพระจิตตุเสนพระอรชุนพระมาตุลีพระเวสสุญาณพระวิศณุกรรมนางพระมณีเมขลาพระอาทิตย์พระจันทร์พระอังคารพระพุธพระพฤหัสบดีพระศุกร์พระเสาร์พระราหูพระเกตุพระวายุพระกาลพระพนัสบดีพระสมุทรพระอัคนีพระหิมพานต์พระพิรุณพระมหาชัยพระธตรฐพระวิรุฬหกพระวิรูปักษ์พระเวสสวัณนางรัมภานางอรุณวดีพระปัญจสีขรพระปรคนธรรพพระยม
พงศ์นารายณ์
พรหมพงศ์และอสุรพงศ์
พระสหบดีพระจัตุรพักตร์นางมลิกาท้าวมาลีวราชท้าวสหมลิวันท้าวลัสเตียนนางศรีสุนันทานางจิตรมาลีนางสุวรรณมาลัยนางวรประไภนางรัชฎากุเปรันทัพนาสูรอัศธาดามารันทศกัณฐ์กุมภกรรณพิเภกขรทูตตรีเศียรนางสำมนักขานางมณโฑนางกาลอัคคีนาคราชอินทรชิตทศพินบรรลัยกัลป์สหัสกุมารสิบรถนางสุพรรณมัจฉาทศคีรีวันทศคีรีธรนางจันทวดีนางคันธมาลีนางตรีชฎานางรัชฎาสูรนางสุวรรณกันยุมานางเบญกายมังกรกัณฐ์แสงอาทิตย์วิรุณจำบังตรีเมฆกุมภกาศอดูลวรณีสูรยามลิวันกันยุเวกวิรุณมุขกากนาสูรสวาหุมารีศเจษฎาชิวหานนยวิกวายุเวกมโหทรเปาวนาสูรการุณราชกาลสูรนนทจิตรนนทไพรีนนทยักษ์นนทสูรพัทกาวีภานุราชมหากายอิทธิกายรณศักดิ์รณสิทธิ์โรมจักรเวรัมภศุกสารณ์ไวยวาสูรสุขาจารอสูรกำปั่นกุมภาสุรฤทธิกันสารัณทูตวิชุดาวายุพักตร์นางอากาศตะไลผีเสื้อสมุทรท้าวจักรวรรดินางวัชนีสูรสุริยาภพบรรลัยจักรนนยุพักตร์รัตนมาลีนางนนทการมารกบิลเมฆสูรวิษณุราชวรไกรสูรสุพินสันอสุรพัตรราหูมัฆวานมหายมยักษ์นางจันทรประภาศรีนางพิรากวนไมยราพณ์ไวยวิกจิตรกูฏจิตรไพรีตรีพัทเมฆนาทรามสูรปโรต • พระพิราพเหรันต์หิรันตยักษ์ปทูตทันต์อสุรพักตร์นนทุกปักหลั่นกุมพลกุมภัณฑ์นุราชนางบุษมาลีนางวานรินนางเสาวรีนางสุวรรณมาลีอัศมุขีตรีบุรัมอนุราชรัตนาทินสูรกุเวรนุราชตรีปักกันกาลวิกกาลจักรคนธรรพ์นุราชจันทาวิรุณพัทอสูรวายุภักษ์วิรุฬหกจักรวรรดิสัตลุงไพจิตราสูรสัทธาสูรอัศกรรณมาลาสูรมหาบาลเทพาสูรมูลพลัมสหัสเดชะไวยตาล
วานรพงศ์
ชามพูวราชพาลีสุครีพชมพูพานหนุมานองคตมัจฉานุอสุรผัดท้าวมหาชมพูนิลพัทนิลนนท์เกยูรโกมุทไชยามพวานมาลุนทเกสรวิมลไวยบุตรสัตพลีสุรกานต์สุรเสนนิลขันนิลปานันนิลปาสันนิลราชนิลเอกวิสันตราวีกุมิตันเกสรทมาลามายูรญาณรสคนธ์ทวิพัทปิงคลามหัทวิกันวาหุโรมอุสุภศรรามมากัญจวิกโชติมุขนิลเกศี
ฤาษีและคนธรรพ์
ฤๅษีอจนคาวีฤๅษียุทธอักขระฤๅษีทะหะฤๅษียาคะฤๅษีสุทรรศน์ฤๅษีสุไขฤๅษีอังคตะฤๅษีสรภังค์ฤๅษีโรมสิงห์ฤๅษีวตันตะฤๅษีวชิรฤๅษีวิสุทธิฤๅษีโคดมฤๅษีสุธามันตันฤๅษีอังคตฤๅษีนารทฤๅษีโคบุตรฤๅษีกาลฤๅษีกไลโกฏฤๅษีภารัทวาชฤๅษีวัชอัคคีฤๅษีวสิษฐ์ฤๅษีสวามิตรฤๅษีสุเมธฤๅษีอมรเรศฤๅษีปรเมศฤๅษีทิศไพฤๅษีคาวินฤๅษีสุขวัฒนฤๅษีโควินท์ฤๅษีวัชมฤคฤๅษีชฎิลฤๅษีสุธรรมฤๅษีสิทธิโคดมประโคนธรรพ
บทความเกี่ยวกับวรรณกรรมนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:โลกวรรณศิลป์