มือปืนกราดยิง (อังกฤษ: Active Shooter) เป็นคำที่ใช้ในการอธิบายผู้ก่อเหตุกราดยิงหมู่ที่กำลังก่อเหตุอยู่ ซึ่งคำนี้ใช้สำหรับอธิบายลักษณะเฉพาะของมือปืนที่มุ่งเป้าไปที่เหยื่อโดยไม่เลือกเป้าหมายและไม่จำกัดขอบเขตซึ่งหลายครั้งมีจุดประสงค์ที่ต้องการจะฆ่าตัวตายหรือต้องการฆ่าตัวตายโดยตั้งใจให้ตำรวจสังหาร โดยทั่วไปแล้ว ผู้ก่อเหตุที่กระทำความผิดในคดีฆาตกรรมหมู่ที่ยังก่อเหตุอยู่ อาจเรียกอีกอย่างว่า นักฆ่าที่ยังก่อเหตุอยู่ (Active killer)สำนักงานสอบสวนกลางสหรัฐ (เอฟบีไอ) ให้คำจำกัดความของมือปืนกราดยิงว่า "บุคลตั้งแต่หนึ่งคนขึ้นไปที่มีส่วนร่วมในการฆ่าหรือพยามฆ่าผู้อื่นในพื้นที่ที่มีประชากรหนาแน่น" โดยไม่นับรวมการป้องกันตนเอง เหตุรุนแรงที่เกิดจากแก๊งค์หรือขบวนการค้ายาเสพติด การเสียชีวิตจากลูกหลง และความขัดแย้งภายในครอบครัว โดยกระทรวงความมั่นคงแห่งมาตุภูมิสหรัฐ ได้ให้คำจำกัดความของมือปืนกราดยิงว่า "บุคคลที่มีส่วนร่วมในการฆ่าหรือพยายามฆ่าผู้อื่นในพื้นที่ที่จำกัดและมีประชากรหนาแน่น ซึ่งในกรณีที่เกิดขึ้นส่วนใหญ่ มือปืนกราดยิงจะใช้อาวุธปืนและไม่มีรูปแบบหรือวิธีการในการเลือกเหยื่อ"เหตุการณ์ส่วนใหญ่เกิดขึ้นในสถานที่ที่ฆาตกรคิดว่าตนเองได้เปรียบในการก่อเหตุโดยไร้แรงกดดัน โดยส่วนใหญ่จะเป็นเป้าหมายอ่อน (soft targets) ซึ่งเป็นกลุ่มที่มาตรการรักษาความปลอดภัยในการปกป้องความปลอดภัยสาธารณะอาจไม่ครอบคลุมถึง ในกรณีส่วนใหญ่ มือปืนเสียชีวิตจากการฆ่าตัวตาย หรือไม่ก็ถูกตำรวจยิง หรือยอมจำนนเมื่อไม่เหลือทางเลือกอื่นนอกจากต้องปะทะกับหน่วยบังคับใช้กฎหมาย และเหตุการณ์มือปืนกราดยิงมักจะจบลงภายในระยะเวลา 10 ถึง 15 นาที[2] "ตามสถิติของกรมตำรวจนิวยอร์ก (NYPD) ร้อยละ 46 ของมือปืนกราดยิงที่ก่อเหตุจะยุติลงด้วยการใช้กำลังของเจ้าหน้าที่ตำรวจหรือหน่วยรักษาความปลอดภัย ร้อยละ 40 ยุติลงด้วยการฆ่าตัวตายของมือปืน ร้อยละ 14 มือปืนยอมมอบตัว และน้อยกว่า 1 จบลงด้วยการหลบหนีของผู้ก่อเหตุ"[3]