.svg){kind=link}
เมนูนำทาง
รถถังหลัก
รถถังหลักในยุคแรกจะประกอบไปด้วยรถถังกลางที่ออกแบบและผลิตโดยตรงหลังจากสงครามโลกครั้งที่สอง โดยได้รับการนิยามใหม่ต่อมาเป็นรถถังหลัก
| ชื่อรถถัง | ปีที่เริ่มประจำการ | ผู้ใช้งานเดิม | หมายเหตุ |
|---|---|---|---|
| เซ็นจูเรียน[1][2] | 1945 | สหราชอาณาจักร | เป็นสุดยอดรถถังลาดตระเวนจากสงครามโลกครั้งที่ 2 |
| ที-54[1][2] | 1947 | สหภาพโซเวียต | |
| เอ็ม48 แพตตัน | 1953 | สหรัฐ | |
| ที-55[1][2] | 1958 | สหภาพโซเวียต | ปรับปรุงจาก รถถัง T-54 |
| ไทป์ 59[1] | 1959 | จีน | ผลิตภายใต้สิทธิบัตรของรถถัง T-54 |
| ไทป์ 61[1] | 1961 | ญี่ปุ่น |
รถถังหลักในยุคที่สองนั้นได้เพิ่มความสามารถในการต่อสู้ในเวลาคืน
| ชื่อรถถัง | ปีที่เริ่มประจำการ | ผู้ใช้งานเดิม | หมายเหตุ |
|---|---|---|---|
| ที-62[1][2] | 1961 | สหภาพโซเวียต | มีพื้นฐานมาจากรถถัง T-55 เป็นรถถังแบบแรกของโลกที่ใช้ปืนใหญ่รถถังแบบลำกล้องเรียบเป็นอาวุธหลัก |
| เอ็ม60 แพตตัน | 1961 | สหรัฐ | |
| เลพเพิร์ด 1[1][2] | 1965 | เยอรมนีตะวันตก | |
| แพนเซอร์ 61[1] | 1965 | สวิตเซอร์แลนด์ | |
| ที-64[1] | 1966 | สหภาพโซเวียต | รถถังแบบแรกของโลกที่ใช้เกราะแบบคอมโพสิต |
| เอเอ็มเอ็กซ์-30[1][2] | 1966 | ฝรั่งเศส | |
| ชิบเท่น[1][2] | 1966 | สหราชอาณาจักร | ติดอาวุธด้วยปืนใหญ่ขนาด 120 มม. แบบ Royal Ordnance L11A5 |
| วิคเกอร์ เอ็มบีที[1] | 1967 | สหราชอาณาจักร | รถถังที่ร่วมพัฒนาระหว่างอินเดียและสหราชอาณาจักร ในชื่อVijayanta |
| Stridsvagn 103[1][2] | 1968 | สวีเดน | รถถังแบบไร้ป้อมปืนแบบเดียวในโลก ประจำการโดยสวีเดน |
| ที-72[ต้องการอ้างอิง] | 1973 | สหภาพโซเวียต | เป็นรถถังที่ได้รับการพัฒนาอยู่ตลอด จึงถูกจัดอยู่ในรถถังยุคที่ 2.5 ในบางตำรา[1] |
| โอลิแฟนท์[ต้องการอ้างอิง] | 1974 | แอฟริกาใต้ | ปรับปรุงต่อยอดมาจากรถถังเซ็นจูเรี่ยน |
| ไทป์ 74[ต้องการอ้างอิง] | 1975 | ญี่ปุ่น | |
| เมอร์คาวา I[ต้องการอ้างอิง] | 1978 | อิสราเอล | |
| โอเอฟ-40 | 1981 | อิตาลี | |
| Tanque Argentino Mediano[ต้องการอ้างอิง] | 1983 | อาร์เจนตินา | |
| ไทป์ 69/79 | 1983 | จีน | มีพื้นฐานมาจากรถถัง Type 59 |
| เอ็ม-84 | 1984 | ยูโกสลาเวีย | รถถังที-72 รุ่นต่อยอดของยูโกสลาเวีย |
| Ch'onma-ho | 1980s | สหภาพโซเวียต / เกาหลีเหนือ | รถถังที่เกาหลีเหนือได้รับสิทธิบัตรการผลิตของ T-62 ต่อมาได้มีออกมาอีกหลายรุ่น |
| ไทป์ 88 | 1980s | จีน | รวมไปถึงรถถัง Type 80 และ Type 85 |
รถถังหลักในยุคที่3นั้นสามารถยิงกระสุนจรวดต่อสู้รถถังนำวิถีด้วยแสงเลเซอร์จากลำกล้องปืนใหญ่ได้ ทั้งยังมีระบบควบคุมการยิงแบบดิจิตอล มีกล้องเล็งและตรวจการณ์ทั้งผู้บัญชาการรถ และพลยิงที่ใช้กล้องแบบจับภาพด้วยรังสีความร้อน มีเกราะป้องกันทั้งที่เป็นแบบเชิงรับ สร้างเป็นตัวรถ และป้อมปืน
รถถังแบบต่างๆ ที่ประจำการในแต่ละประเทศเมื่อรถถังหลักในยุคที่3ไปเปลี่ยนเป็นยุคต่อไป จะทำให้รถถังหลักในยุคที่4 มีระบบขับเคลื่อนที่สามารถเดินหน้าและถอยหลังได้ด้วยความเร็วเท่ากันด้วยระบบ ที่เรียกว่า Continuously Variable Transmission หรือ (CVT) มีระบบโหลดกระสุนอัตโนมัติ มีระบบดูดซับแรงเมื่อทำการยิงที่ดีเยี่ยมทำให้เคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงขณะยิงได้ มีระบบกล้องรอบทิศทางรอบป้อมและรถ 360 องศาโดยไม่มีจุดอับสายตา สามารถใช้โหมดความร้อนและกล้องกลางคืนได้ทุกมุมมองรอบรถถัง และมีระบบโครงข่ายสื่อสารกับศูนย์บัญชาการได้จากในตัวรถถังเอง
Advanced Third Generation and Next Generation
| ชื่อรถถัง | ปีที่เริ่มประจำการ | ผู้ใช้งานเดิม | หมายเหตุ |
|---|---|---|---|
| Merkava Mk IVm Windbreaker | 2011 | อิสราเอล | Adv. 3rd with Active Protection (operational from 2011) |
| Type 99A2[5][6] | 2009 | จีน | "Enhanced Third Generation Main Battle Tank" |
| T-90MS[7] | 2011 | รัสเซีย | Adv. 3rd |
| ไทป์ 10[8][9] | 2012 | ญี่ปุ่น | 4th Generation |
| เค2 แบล็คแพนเธอร์[8][10] | 2014 | เกาหลีใต้ | Adv. 3rd |
| Leopard 2A7+ | 2014 | เยอรมนี | Adv. 3rd |
| VT-4 | 2014 | จีน | 3rd Generation Advanced |
| T-14 Armata | 2015 | รัสเซีย | 4th Generation of RAF[11] MBT derived from "Armata" modular platform |
เมนูนำทาง
รถถังหลักใกล้เคียง
แหล่งที่มา
WikiPedia: รถถังหลัก