บทความนี้อ้างอิงคริสต์ศักราช/คริสต์ทศวรรษ/คริสต์ศตวรรษ ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา ราชวงศ์เตมือร์ (อังกฤษ: Timurid dynasty, เปอร์เซีย: تیموریان‎ ตั้งตนเป็น Gurkānī[1][2][3], เปอร์เซีย: گوركانى‎) เป็นราชวงศ์หนึ่งของจักรวรรดิเปอร์เชีย[4][5] ของมุสลิมซุนนีในเอเชียกลางที่เดิมมาจากผู้สืบเชื้อสายจากราชวงศ์เติร์ก-มองโกล (Turko-Mongol)[6][5][7][8] ผู้ปกครองจักรวรรดิที่ครอบคลุมเอเชียกลางทั้งหมด, อิหร่าน, อัฟกานิสถาน และส่วนใหญ่ของปากีสถาน, อินเดีย, เมโสโปเตเมีย และคอเคซัส จักรวรรดิเตมือร์ก่อตั้งขึ้นโดยเตมือร์ในคริสต์ศตวรรษที่ 14ในคริสต์ศตวรรษที่ 16 เจ้าแห่งราชวงศ์เตมือร์ บาบูร์ (Babur) ผู้ครองเฟอร์กานา (Ferghana) ก็เข้ารุกรานอินเดียและทำการก่อตั้งจักรวรรดิโมกุลที่ปกครองดินแดนส่วนใหญ่ของอนุทวีปอินเดียจนกระทั่งมาเสื่อมโทรมลงในสมัยของจักรพรรดิออรังเซพ (Aurangzeb) เมื่อต้นคริสต์ศตวรรษที่ 18 และถูกยุบอย่างเป็นทางการโดยสหราชอาณาจักรหลังกบฏอินเดีย ค.ศ. 1857